Kawiarnia

Annie

Nie wiedziała co powiedzieć. Patrzyła na kuzynke i nie mogła się napatrzec. No cóz milczenie tez było dobrym rozwiązaniem.

Gość

Zamyśliła się, - może chcesz zobaczyć moje mieszkanie? - zapytała, tak z chęcią by teraz poszła do swojego domu.

Annie

-No ok.-powiedziała. W sumie co mogły innego robić takto obie będą kuśtykać ..^^ A przy okazji zobaczy jak jej się ułożyło.

Gość

Jakoś wstała z krzesła i zapłaciła za herbatę, zostawiając napiwek. Wzięła kule i ruszyła do wyjścia, - zdziwisz się, ale mam duży dom i basen - uśmiechnęła się.

Annie

Zrobiła to samo co Blanka.Ruszyła za nią powoli, uważając na kostkę. Nie chciała, by praca nad nią poszła na marne.

Carla

Pech chciał, że zaczęło padać gdy ona wyszła się przejść. Do domu trochę daleko, a że kawiarnia po drugiej stronie ulicy... Otworzyła drzwi kawiarni i weszła do środka. Usiadła przy wolnym stoliku i zamówiła herbatę.

Gość

Wpadl, bo lało jak diabli. Zobaczył dziewczynę. Siedziała do niego tyłem. Można? Zawsze tutaj u was tak pada? zapytał jeszcze z włoskim akcentem.

Carla

Podniosła wzrok na chłopaka. - Jasne, siadaj. - uśmiechnęła się lekko. - W jesień ponoć pada tutaj mocno, ale nie za często. - powiedziała. Przyjrzała się chłopakowi. Włoski akcent, podobny wygląd do jej dawnego znajomego... Pewnie się myli.

Gość

On także jej się przyjrzał. Ona... do złudzenia przypominała mu jego dawną, skrytą miłość. Jeszcze ten głos. Ale nie, nie ośmieszy się. A jeśli to nie ona?

Carla

Kelner przyniósł jej herbatę. Podziękowała mu i ponownie zerknęła na chłopaka. Spyta się. Co jej szkodzi? Ale najpierw się upewni. - Włoch? - spytała, uśmiechając się kątem ust.

Gość

Yhym. Czy to widać? zaśmial sie. Dobra, odrzucił myśl o przeszłości. A może jednak?

Carla

-Wyczułam akcent. - odparła. Zerknęła w stronę ludzi, którzy zaczęli się śmiać. - Jestem Carla. - przedstawiła się i podała mu dłoń. - Przypominasz mi kogoś. - stwierdziła siląc się na lekki, mało zauważalny uśmieszek.

Gość

Aha... Ta Carla. stwierdził. Był przekonany jaka. To więc... witaj Carla. Pamiętasz tego głupka- Doriana? rzucił z uśmiechem.

Carla

-Oczywiście, że pamiętam. - zaśmiała się. - Fajnie Cię widzieć. Co Ty tu robisz? - zapytała z uśmiechem. Upiła łyk herbaty.

Gość

Bracia chcieli chatę dla siebię. zasmiał się. Nie, moi czterej bracia teraz się uczą, więc poczułem się staro wśród nich. Stwierdziłem, że będe im przeszkadzał w edukacji i się wyprowadziłem. Wiesz, że bez Ciebie było tak pusto w życiu towarzyskim, w paczce? powiedział wspominając.