Kawiarnia

Alice

- Gariss... Garissa juz nie ma. W moim życiu.- mruknęła. Nie mogła mowić głośniej, bo na pewno rozpłakała by się. - Nie mamy ze soba kontaktu. Nawet nie wiem czy on żyje. Nie wiem gdzie wyjechał, nie wiem czy wróci. Nie wiem nic. Nie wiem jak będe żyła dalej.- nagle dostała słowotoku. Musiała się wygadać. Było jej cieżko.

Mike

- Zobaczysz znajdziesz kogoś kto cię nie zostawi - powiedział. Musiał akurat to teraz zrobic? Czy w ogóle Garris musiał ją zostawiać. Przecież było tak dobrze. Przynajmniej mu się tak wydawało.

Alice

- Nie wiem czy będę umiała się jeszcze jakoś pozbierać. Wątpie. A poza tym... kto zechce ćpuna?- powiedziała już zapłakana. Nie potrafiła się hamować. Przytuliła się do brata. - Ale ty mnie nigdy nie opuścisz?- zapytała i nagle poczuła się jakby ktoś cofnął czas. Jak jeszcze byli małymi dziećmi. Ona jego młodszą siostrzyczką. On jej starszym, opiekuńczym bratem. Wtedy czuła do niego jakiś olbrzymi respekt.

Mike

- Oczywiście, że nie - odparł. Siostry nie zostawi na pewno. - Na pewno kogoś znajdziesz. W końcu chcesz się zmienić - powiedział. - To, że popełniłaś błędy nie oznacza, że masz całe życie mieć skreślone - dodał.

Alice

- Ta... a i tak nie bęedzie chętnych. Stąd ze mna kontakty utrzymują tylko ty, Naxod i Annie. Nikogo więcej nie znam.- mruknęła uświadamiając sobie własną beznadziejność.

Mike

- Rozmawiałaś z Ann? - zapytał. Sam nie wiedział po co się pyta. Jak rozmawiała to mu jeszcze zrobi wykład na temat jaki to on jest, a to mu się nie uśmiechało.

Alice

- Pobieżnie. I wiem, że się rozstaliście. Nie znam szczegółów i chyba nie chce ich znać. Mam tylko nadzieję, że jej strasznie nie zraniłeś.- kłamstwo przychodziło jej łatwo. Bardzo łatwo. Przecież to ona mówiła Annie, że jej brat jest skończonym frajerem.

Mike

- Dobra ja już znam ten wasz brak szczegółów - powiedział. - I wiem, że straszne rzeczy na mnie gadałaś. Z resztą jak zwykle - dodał.

Alice

- A co ty w ogóle możesz wiedzieć i niby skąd, co?- warknęła. Co on sobie myśli.

Mike

- Może dlatego, że jesteś moją siostrą i znam cię. Tak samo znam Ann i na pewno opowiedziała ci wszytko ze szczegółami, a ty oczywiście powiedziałaś coś na mój temat - dodał.

Alice

- Dziwisz się? Nie tak się postępuję. A poza tym to nie dziwne, że pocieszam przyjaciółkę. Nie moja sprawa, że mój brat ma wroga w Annie. warknęła o to juz naprawdę agresywnie.

Mike

- Ona nie jest moim wrogiem - powiedział. - A ty nie badź taka dla mnie. W końcu jestem twoim bratem - dodał.

Alice

- No i...? To ma jakiś związek?- zapytała, ale uspokoiła się. Dlaczego wcześniej tak zareagowała? Sama nie wiedziała. Zmieniła się.

Mike

- Taaak - powiedział. - To po mojej stronie powinnaś byc, a nie gadac coś takiego na mnie - dodał.

Alice

- Taa. Wyboeraj między bratem a przyjaciółką. Powodzenia.- mruknęła bez żadnego zrozumienia.