Ławeczka

Elena

Westchnęła cicho. To wszystko było takie dziwne. Znała go już zbyt dobrze, by móc zacząć wszystko od początku. Nie zamierzała też znów wracać do tego, co kiedyś było, gdyż uważała to za bezsensowne rozwiązanie. Nagle zatrzymała się, widząc fontannę. Wpadła na głupi pomysł, zupełnie nie pasujący do jej charakteru. Sama nie wiedziała co go wywołało, jednak zamiast wrócić do siebie stała nadal jak wryta patrząc na fontannę pełną zamarzniętej wody.

Matt

Zatrzymał się kwałek przed nią zorientowawszy się,że coś jest nie tak-Elena wszystko ok.?-spytał podchodząc do niej . Zasłonił jej widok swoją osobą i poczuł dziwne ukłucie w żołądku , którego teraz nie umiał pochamowac. Sięgnąłwszy jej ust pocałował ją przeciągle.

Elena

Nagle otrzeźwiała czując pocałunek chłopaka. Spojrzała na niego zdziwiona- A to co właściwie miało być? - spytała patrząc na niego. - Nieznajomą tak pocałować? Oj, odważny jesteś - odparła uśmiechając się szeroko. Skoro mieli być tylko znajomymi to zamierzała przy tym pozostać. Oprzytomniła sobie po chwili co chciała zrobić. jednak nie chciała o tym wspominać o tym chłopakowi, bo wziąłby ją za wariatkę. "Zresztą może już zapomniał o swoim pytaniu" pomyślała, co przyjęłaby z radością. A jak nie... no cóż, będzie kłamać.

Matt

-Skreśliłaś mnie-mruknał odsuwając się od niej. -Zabrałaś co najlepsze. Niektórych rzeczy się nie wybacza-dodał odstępując od niej. -Mój numer masz odezwiesz się. -powiedział i zniknał.

Elena

Gdy chłopak odszedł na powrót osłupiała. Skreśliła go? Co on w ogóle mógł o tym wiedzieć?! I czemu tak szybko odszedł? Dlaczego ostatnio zrobił się taki dziwny? Zadając sobie te wszystkie pytania, opadła nagle bezsilnie na ławkę. Po chwili spostrzegła, że w dłoni trzyma jakiś zwitek papieru. Gdy przypomniała sobie, że chłopak jej to przed chwilą wręczył zgniotła karteczkę i wyrzuciła ją gdzieś na śnieg. Nawet nie spostrzegła, gdy po jej twarzy zaczął płynąć strumień łez bólu i gniewu. Szybko je starła i przymknęła oczy starając się wrócić do siebie.

Naxod

Przydreptał mając całe łapki ukryte w śniegu. Mały ogonek chodził delikatnie na boki, a oczy świeciły figlarnymi ognikami. Widząc spadającą igłę z nieba podbiegł do drzewa i złapał ją jeszcze przed upadkiem na biały śnieg. Igiełka zaraz rozpadła się w jego pyszczku na drobne kawałeczki. Była sucha. Wypluł ją śmiesznie wyrzucając język.

Mike

Przyszedł do parku ot tak. Nudziło mu się strasznie. Chodził dookoła parku cały czas. Wreszcie znudziło mu się to i usiadł na jakiejś ławce.

Naxod

Uniósł ku górze łeb i jedną z przednich łapek zaalarmowany. Oho, on już dobrze znał ten zapach. Nie musiał patrzeć, by wiedzieć. Pamiętał go jeszcze ze świąt. Zachichotał złośliwie i ruszył za tropem. Widząc od tyłu Mike'a wskoczył na ławkę i zaszczekał głośno parę razy.

Mike

Spojrzał na psa. No tak ten szkodnik. - Szczur - odezwał się od niechcenia. Alice go nie pilnuje ?

Naxod

Zawarczał gardłowo jak na niego.
- Kociarz! - szczeknął krótko i gestem pokazał swoją kpinę z chłopaka. Uniósł czarny ogonek do góry odwrócony tyłem do Mike'a. Zaczął maszerować i zeskoczył z ławki. Nadal nie mógł zrozumieć jak Annie mogła się z Nim związać.

Annie

Mike

Spojrzał na niego. Jak Annie i Alice mogły byc tak nim oczarowane. Przecież to diabeł w skórze psa.

Naxod

Jak to u szczeniaków bywa tak i u niego czasami, że uwagę jego przykuł jakiś bzdet. Podkradł się do kulki śniegu i na nią skoczył. Była twardo ulepiona, więc odgryzał ją po trochu, po kawałku.

Mike

Przyglądał mu się i jego głupocie cały czas. Po chwili wzrok przeniósł przed siebie. Wyjątkowo nie lubił tego psa.

Naxod

//Haha ma się to coś xD//

Po chwili po gałce śniegu nic już nie zostało. Potrząsnął łebkiem i kichnął po zimnie na i w pyszczku. Spojrzał na blondyna niechętnie. Wpadł jak to on na niezbyt mądry, ale raczej złośliwy pomysł. Ustał za siedzącym na ławce chłopakiem i zaczął tak energicznie kopać, że śnieg posypał się mu na kark. Oczywiście był gotów do ucieczki, a wiedząc jakie ma tępo wiedział, że łatwo mu ucieknie jeśli chciałby go gonić. Ach, on i jego charakterek. Czasami rozumowanie szczeniaka było naprawdę zadziwiające.

Mike

*bardziej mi by tam pasowało brak rozumowania szczeniaka ^^*

Poczuł chłód na karku. Dotknął go delikatnie. śnieg - pomyślał. Tylko skąd on się tam wziął. Obrócił się. Jakoś nie był zdziwiony kiedy ujrzał tam szczura. - Ty szkodniku - warknął.