Zakątek Any.

Anastazja

Niewielkiej wielkości domek na poboczu, cisza i spokój. Mały ogród z średnim tarasem. Balkon na pietrze.
_________________

Przyszła tuta razem z Sethem, uśmiechnęla się nikle. Wyciągnęła z kieszeni klucze, włozyła klucz do zamka. Przekręciłą go, pchnęłą drzwi. Weszła.

Seth

Wszedł za dziewczyną do domu. Rozejrzał się dookoła.
- Ładnie. - stwierdził z uśmiechem. - A więc to tak mieszka piekielny aniołek? - dodał z krzywym uśmiechem.

Anastazja

Wytknęła mu język ściągajac buty w przedpokoju. Rzuciła gdzieś w kąt kustkę. Dopiero teraz można było dostrzec jaka była szczupła. Weszła powolnym krokiem do kuchni. - Coć do picia? - zapytała.

Seth

Rozebrał się i poszedł za dziewczyną. Oparł się o blat.
- Nie, nie dzięki.

Anastazja

- Dziwie się, ze nadal nie masz dziewczyny. zapewne jakaś sie podkochue się w tobie, a ty nie wiesz nawet o tym. - mruknęła do niego nalewajac sobie sok, usiadła na blacie obok niego. Przejechała zaczepnie po jego włosach.

Seth

- A to niby czemu? - zapytał ciekawski. xD
Przyjrzał się dziewczynie bardzo uważnie.
- Nie powinnaś nosić kurtek. - stwierdził dosyć stanowczo.

Anastazja

- Dlaczego? - zapytała upijajac swój sok, dodała - Jesteś najlepszym chłopakiem, którego tutaj poznałam, no poza Nathanem. - powiedziała spokojnie.

Seth

- No wiesz Nathan to mój brat cioteczny. - powiedział i mimowolnie się skrzywił. Nigdy nie lubił swojej rodziny, ale przynajmniej najlepsza osoba czyli Nathan się tu wprowadził, a nie jakiś dzikus... - Ale niby czemu? Nie powinnś, bo tak szczerze to Ciebie wtedy nie widać. - stwierdził z uśmiechem.

Anastazja

- A co? Podobam Ci się, że tak chcesz żebym chodziła bez kurtki? - zapytała patrzac mu w oczy, nie mógł w tej chwili skłamać.

Seth

- Podobać możesz. - odpowiedział z zadziornym uśmiechem. Patrzył dziewczynie w oczy.

Anastazja

Odchyliła głowę w tył - Aha. To przynajmniej tyle, tylko że raczej zapóźno jak co. Tym moim już jest Nathan. - powiedziała dokańczając sok.

Seth

- Mówię o podobaniu, a nie o miłości czy zauroczeniu. - powiedział z uśmiechem.

Anastazja

- A czy ja coś mówię? Ja tylko tak na przyszłość mówię. - mruknęłą do niego. Odłożyła szklankę na bok. Uchyliła okno, zapatrzyła się na śnieg i latarnie.

Seth

- Ja również. - powiedział i również utkwił wzrok w oknie. Dobrze, że jednak się schowali. Zaraz wyrwał sie z zamyślenia i skirował je na inne tory.

Anastazja

- A ty, poznałeś jakąś dziewczynę? - nie dawała mu spokoju, była typem wścipskiej dziewczyny. Niestety, Seth musiał się do tego przyzwyczaić.