Zakątek Any.

Anastazja

Spojrzała katem oka na niego. Zaśmiała się rozbawiona widząc jego minę - Mój kochany, coś ty. Było minęło. - mruknęła muskajac do w usta.

Gość

Chłopak odwzajemnił pocałunek.
To dobrze - powiedział. Uśmiechnął się kątem ust. Zastanawiał sie czy jeszcze kiedyś spotka Melanie.

Anastazja

Wstała z łóżka, puściła je dłoń. Zmierzała do kuchni, by zrobić sobie herbatę. Przystanęła przy szfce z kubkami. Zapatrzyła się przez okno ogladajac przechodniów. Nagle ujrzała męzczyznę, obserwował ją z chłodnym spojrzeniem. Ona lekko przestraszona zrzucila z szafki jeden kubek.

Gość

Chłopak usłyszał, że coś spadło. Pobiegł do kuchni.
Co się stało - zapytał dziewczynę.

Anastazja

Roztrzęsiona zaczęła sprzatać stłuczony kubek, spojrzała na niego. W oczach było można odczytać przerażenie. Obróciła sie w stronę okna, kolesia już nie było.

Gość

Chłopak spojrzał przez okno, ale nikogo tam nie było.
Co się stało - powtórzył pytanie. Zaczął pomagać jej sprzątać kubek.

Anastazja

Wstała, oparła się o blat przerażona patrząc na niego. - On tu był. - ledwo co wymówiła słowa, trzęsła się ze strachu jak nigdy.

Gość

Chłopak przytulił ją do siebie.
Przy mnie nic ci nie grozi - powiedział. On naprawdę bał się zostawić jej samej, ale zmuszać też jej nie będzie.

Anastazja

Przymknęła oczy, wtuliła się w niego. Nie miała juz siły na to wszystko, po chwili namysłu postanowiła - Jadę z tobą, bez względu na nic. W końcu twoja mama musi mnie poznać? Więc jestem za tym, zeby wyjechać wcześniej. - powiedziała stanowczo.

Gość

No wiesz ona ma niecały tydzień życia jeszcze. Musielibyśmy pojechać jak najszybciej - powiedział. Cieszył się, że dziewczyna zdecydowała się z nim pojechać.

Anastazja

- A więc kiedy? Może już jutro? W południe najlepiej. - stwierdziła muskajac go w usta. Uśmiechnęła się tajemniczo, objęła go w pasie.

Gość

Dobrze - powiedział. Miał nadzieje, ze mama do tego czasu jeszcze wytrzyma. Uśmiechnął się mimowolnie.

Anastazja

- A więc jesteś skazany pomóc mi wyciągnąć teraz torbę. Jest na najwyzszej szafie, gdzie nie dosięgam. Nawet na krześle. - powiedziała rozbawiona. Złapała go za ręke i pomaszerowali do sypialni, tak. Na najwyższej szafie widniała średniej wielkości torba.

Gość

Chłopak wziął krzesło i ściągnął torbę. Podał ja dziewczynie.
Proszę - odparł z uśmiechem.

Anastazja

Wzięła torbę, położyła ją przed łóżkiem. Gdy chłopak zszedł zgasiła światło, jedynie zapaliła świeczki. Zaniosał je do łazienki, napuściła ciepłej wody. Wróciła do sypialni - Głodny? - zapytała. Nogi miała odkryte.