Mieszkanie Tamary

Hunter

- Nigdzie się nie wybieram.- Obiecał jej chłopak, uśmiechając się szeroko.- Może poza jednym miejscem.- Dodał po chwili, wstając i przy okazji podnosząc dziewczynę, bo przecież siedziała mu na kolanach, a słaby to on nie był. Postawił lekko dziewczynę na ziemi. O tak, właśnie wpadł na genialny pomysł. Wcisnął dziewczynie do ręki jej własny aparat, po czym zaprowadził ją do jej własnego przedpokoju. Podał jej usłużnie szalik i czapkę, wskazał na płaszcz i kozaki, jednocześnie dając Tamarze do zrozumienia, że ma się ubrać. Sam już ubierał buty.- No pospiesz się, zaraz słońce zajdzie i zdjęcia nie wyjdą.- Popędził ją trochę. Wpadł właśnie na najlepszy, według niego, pomysł w życiu. Narazie nic dziewczynie nie powie, ona pewnie i tak się domyśli, gdy już tam dojdą.

Gość

Tamara przekrzywiła głowę, zastanawiając się, o co może chodzić. Nie zamierzała jednak marudzić, ale szybko założyła buty i, standardowo już, płaszcz oraz czapkę. Chwyciła ciemne rękawiczki i wepchnęła je do kieszeni. Zawiesiła aparat na szyi. Ciekawe, o co chodziło. Nie namyślając się wiele, chwyciła chłopaka za rękę.
- To prowadź. - mruknęła, gdy już wyszli z domu. Zamknęła drzwi wejściowe i podążyła za nim, ciekawa, gdzie ją zaprowadzi.

Gość

***

Z wielką ulgą zobaczyła budynek, w którym mieszkała. Wdrapała się po schodach i otworzyła drzwi wejściowe. Zostawiła je szeroko otwarte, w tym czasie zaś zdjęła czapkę, płaszcz i buty. Od razu poszła do kuchni. Tam przysiadła na dość wysokim krześle ze szklanką zimnego mleka w dłoni. Niezbyt zwracała uwagę na to, co działo się wokół, zaciętym wzrokiem patrzyła przez okno.

Hunter

Nawet nie próbował ej dogonić, więc dobrą chwilę później sam się pojawił. Zamknął za sobą drzwi, po czym zdjął buty i kurtkę i wszedł do kuchni. Oparł się o blat, patrząc na nią.
- Nie wiedziałem, że aż tak się zdenerwujesz.- Stwierdził.- To tylko śnieg.- dodał, wzruszając ramionami.

Gość

- Jak widać, tylko śnieg też potrafi zirytować. - warknęła, bezmyślnie obracając kubek w dłoniach. Właściwie sama nie wiedziała, czemu tak ją to zirytowało. Może to przez to, że w podstawówce regularnie nacierali ją śniegiem, bo była tą dziwaczką z dość zamożnej rodziny. Skrzywiła się na samo wspomnienie o tym.

Hunter

- Albo złe wspomnienia.- Dodał, bo wątpił, aby to naprawdę był tylko śnieg. Nie miał zamiaru naciskać dziewczyny. Uważał, że warczy na niego bez powodu, nie czuł więc potrzeby do wnikania we wszystko, co ona mów na siłę.

Gość

Automatycznie obróciła się w kierunku chłopaka, a jej oczy zwęziły się nieco. Miała ochotę coś odszczeknąć, ale nagle jej zdenerwowanie minęło. Właściwie nie uprzedzała go, nie musiał tego wiedzieć, więc nie powinna tak na niego naskakiwać. Wyraz jej twarzy nic nie pokazywał. Westchnęła jedynie i wyszła do łazienki. W czasie szykowania się już do spania rozmyślała, czy wypada przeprosić, czy może coś innego.
Wyszła po ładnych kilku minutach, przebrana w jakiś schludny top i luźne bawełniane spodnie. Weszła do kuchni i popatrzyła na bruneta.
- Przepraszam, wspomnienia. - mruknęła. Przytuliła się do chłopaka. Dobra, zachowała się głupio, ale pewnie nie będzie jej tego wyrzucał przez następne ileś tam czasu.
- Zostań na noc. - poprosiła, odsuwając się. Chwyciła dłoń Huntera.

Hunter

- A nie będziesz już warczeć?- Upewnił się chłopak, odgarniając jej grzywkę z oczu. Bo jak mają się bić całą noc, to on dziękuje.

Gość

- Nie będę. Przepraszam, powinnam była cię uprzedzić. - powiedziała ze skruchą. Wspięła się na palce i pocałowała Huntera w policzek, a jej twarz rozjaśnił dość widoczny uśmiech.
- Służę dużymi czarnymi t-shirtami, reszty garderoby męskiej nie mam. - poinformowała, dalej się uśmiechając.

Hunter

- Niepokoi mnie fakt, że w ogóle jakąś posiadasz.- Uśmiechnął się kącikiem. Właściwie planował spanie w samych bokserkach, jutro się kopsnie do domu przebrać.

Gość

- Hej, kupiłam po prostu za dużą koszulkę. - mruknęła z rozbawieniem i szturchnęła chłopaka w bok. Chyba nie należała do dziewczyn, które zagarniają sobie męskie ciuchy. No dobra, na pewno nie.
- Dzisiaj śpisz ze mną. - oznajmiła stanowczo.

Hunter

- Mi tam pasuje.- Stwierdził, śmiejąc się, bo go szturchnięcie nie zabolało. ale za to uszczypnął lekko Tam w bok.

Gość

- Domyślam się. - mruknęła ze śmiechem i zaczepnie pocałowała chłopaka, jednak zaraz odsunęła się i parsknęła wesołym śmiechem.
- Ostrzegam, że ciężko mi idzie zasypianie. - dodała beztrosko, pewna, że przynajmniej do świtu będzie usiłowała spać. Albo nawet nie. Właściwie to się zobaczy.

Hunter

- Zobaczymy, zobaczymy.- Uśmiechnął się, bo dużo osób tak mówiło, a jak przychodzi co do czego, to one zasypiają pierwsze.

Gość

- Nie wierzysz mi. - stwierdziła, wywijając wargi w podkówkę. Starała się przy tym nie roześmiać, więc musiała wyglądać dość dziwnie.
- Udowodnię ci to. - obiecała więc i chwyciła go za dłoń, po czym pociągnęła w stronę małej sypialni.