Mieszkanie Matt'a

Elena

Spuściła wzrok. - Matt, czy Ty coś do mnie jeszcze czujesz? Czy może to wszystko przez jedno nieporozumienie wygasło? - zapytała cicho. Wsunęła lekko jedną dłoń do kieszeni spodni.

Matt

Tym pytaniem dziewczyna go dobiła. Gdyby nie czuł znalazłby inną. Długo razem nie byli. A bardzo jej potrzebował. -Coś jeszcze czuję.-odparła poglądając na nią.

Elena

Skinęła głową. - Coś. Jeszcze. - powtórzyła ściszonym głosem. - Ale nie jest to takie, jakie było kiedyś, prawda? - zapytała. Nie potrzebowała jego odpowiedzi. Westchnęła cicho, kierując się do salonu. Zwinęła się na kanapie.

Matt

Spojrzał za nią.-Długo Cię nie było-rzucił idąc w jej strone.Gdyby była facetem wygarnął by jej wszystko co krążyło mu po głowie.-Poza tym zawsze odnosiłem wrażenie, że Tobie to nie pasowało-powiedział stając przed nia.

Elena

-Co mi nie pasowało? Związek z Tobą? - spytała podnosząc na niego wzrok. Gdyby wszystko było jej obojętne, nie zależałoby jej na nim, to w tej chwili na pewno nie siedziałaby tutaj i nie próbowała odgadnąć dlaczego jest na nią zły.

Matt

-Może i to, ale bardziej mój sposób okazywania uczuć i ja.-odpowiedział dziewczynie. Gdzieś w głebi nadal ją kochał i nawet o tym wiedział, ale coś blokowało go. Co jeśli znów tak postąpi.

Elena

Ty mi nie pasowałeś? - powtórzyła ze śmiechem. Wkurzył ją tymi słowami. Wstała z kanapy, zaczęła krążyć po pokoju. - Matt do cholery kocham Cię, wiesz? Kocham Cię! - krzyknęła nagle. - Jakby tak nie było, jakbyś mi nie pasował, nie było by mnie tutaj, nie mówiłabym Ci tego. - dodała już normalnym głosem

Matt

Spojrzał na roztrzęsioną i ą już dziewczynę.-Zachowywałaś się inaczej-westchnął po czym ruszył w jej strone. Nie miał głowy by cokolwiek tłumaczyć, nie był na nią gotowy.Ukrywał przed światem jak bardzo przeżywa stratę babci.POłożył jej dłoń na ramieniu.-Już spokojnie Elena.-powiedział cicho.

Elena

Odetchnęła głęboko. - Sorry, trochę mnie poniosło. Mam dziś... zły dzień - odparła krótko, przymykając na chwilę oczy. Boże, jak ona się zachowywała? Przecież to nie było w jej typie, to było wbrew jej naturze!

/ Sorry, odbija mi już na stare lata ;D/

Matt

-Może masz racje-powiedział siadając na sofie jak gdyby nigdy nic. Spojrzał na ostatnio namalowany obraz. Miał go dać jeszcze Mike;owi jako spóźniony prezent pod choinkę. Następnie wzrok przenióśł w okno.

Elena

- W czym? - jakoś nie mogła nadążyć za tokiem myślenia Matt'a. Usiadła obok niego na sofie. Zerknęła na chłopaka.

Matt

-Zmieniłem się -powiedział cicho. Nie chciał dłużej ukrywać, że nie jest już taki sam, że nie mógł być taki sam. Wstał z sofy i chcwycił ramkę z ich wspólnym zdjęciem.-Tego już nie ma-powiedział rzucając ją delikatnie na sofę.

Elena

Powiodła wzrokiem za ramką ze zdjęciem. - Co masz na myśli? - zapytała niepewnie, nie rozumiejąc za bardzo słów chłopaka. Spojrzała na niego.

Matt

-To co słyszałaś..-wyszeptał. Nie miał siły jej tłumaczyć skoro jeszcze się nie domysliła.Oparł się o parapet i spojrzał w białą przestrzeń za oknem.

Elena

Zastanawiała się przez chwilę ze wzrokiem wlepionym w podłogę. Po chwili przeniosła go na chłopaka. - Słuchaj, naprawdę nie wiem o co chodzi. Pomijając już to, że nasze kontakty się pogorszyły, coś musiało się stać. Tylko na litość boską powiedz mi w końcu o co chodzi! - odparła, przy ostatnim zdaniu lekko podnosząc głos. Była zdenerwowana całą tą sytuacją, chciała się w końcu dowiedzieć o co chodzi.