Mieszkanie Matt'a

Matt

-Nie jestem lekarzem-powiedział z lekkim uśmiechem. Chwilę się zastanawiał. Może coś w nocy było nie tak. Spojrzał na nią porozumiewawczo.-Elena, a czy w nocy..?-zaczął i wiedział,że się domyśli.

Elena

Przez chwilę nie świtało jej o co chodzi chłopakowi xD. Dopiero po dłuższym czasie zrozumiała i pokręciła przecząco głową. - Nie, coś Ty! - odparła z lekkim uśmiechem.

/ Oczywiście, znów brakuje mi weny... ;/ /

Matt

Przytulił ją mocno do siebie.-wiesdz, że teraz możesz mówić mi wszystko.-powiedział z uśmiechem i pewnością w głosie. Szczeroś i zaufanie cenił ponad wszystko.

Elena

- Może i tak... - mruknęła patrząc na niego. Siedziała tak w milczeniu. Po chwili niepostrzeżenie chwyciła poduszkę i uderzyła nią chłopaka. Sama nie wiedziała dlaczego to zrobiła. Może chciała się na kimś wyżyć z niewiadomych powodów? Sama nie wiedziała xD. Zachichotała widząc jego minę.

Matt

-Wariatka-zaśmiał się i oddał jej lekko poduszką. Zaczęła się bitwa na poduszki jak za szczenięcych lat. xD

Elena

Rzucała co chwilę w niego jakąś poduszką. Używała coraz to nowszych chwytów, bardziej wymyślnych. W końcu z braku pomysłów zadała mu ostatni cios poduszką prosto w twarz. Zaśmiała się ponownie, jak tylko najgłośniej i najstraszniej potrafiła xd.

Matt

Niespodziewanie wychylił się zza poduszki i rzucił się na nią łapiąc ją za nadgarstki.-Mała wiedźma -zaśmiał się.

Elena

- I kto to mówi! - mruknęła patrząc na niego. - To jest nie sprawiedliwe!- dodała obrażona, czując żę chłopak ją zgniata, ciągle trzymając jej nadgarstki.

Matt

\nie rób z niego sadysty ! ;] \

-No już dobrze kochanie-powiedział siadając obok niej. Spojrzał w sufit i westchnął.

Elena

/ No doobra... xdd/

Również westchnęła. Chciała coś powiedzieć, ale nie za bardzo wiedziała co xd. Zaczęła bawić się swoimi palcami u dłoni, zastanawiając się nad czymś głęboko.

Matt

Chwycił ją nagle za dłoń.-Eleno kocham Cię-powiedział . Niby nic takiego, ale w sumie znaczyło wiele.

Elena

Zaskoczona tak nagłymi słowami chłopaka, patrzyła przez chwilę na niego, nie wiedząc za bardzo co mówić. - No... ja Ciebie też. - powiedziała w końcu. Nie zabrzmiało to zbyt przekonywująco, ale jak ktoś ją wyrywał czasem z zamyślenia, nie mogła wrócić od razu do rzeczywistości.

/Sorry, że tak długo. Komp szwankuje ;/ /

Mike

Chłopak przyszedł do Matt'a. zapukał w drzwi i czekał aż ten otworzy. Westchnął.

Matt

Na odgłos pukania wystartował jak strzała.Potknął się p;o drodze o walizkę, ale nie tracił równowagi.Otworzył drzwi i powitał przyjaciela serdecznym braterskim uściskiem.

Mike

Ile my sie nie widzieliśmy - powiedział. Chłopak bez pytania wszedł do domu i rozejrzał się po nim.