Mieszkanie Heath'a

Camille

- To wcale śmieszne nie jest. - mruknęła, ale nie wytrzymała i również wybuchnęła śmiechem, przy okazji prawie trzaskając głową o kant stołu, właściwie wystarczyłoby, żeby wychyliła się parę centymetrów bardziej. Na wszelki wypadek przycisnęła głowę do zagłówka kanapy i napiła się herbaty, jak już była w stanie

Heath

- Oczywiście, że nie - odparł szczerząc zęby w uśmiechu. Gdy się już trochę uspokoił, popadł w chwilowe zamyślenie. W pomieszczeniu zapanowała wtedy niezmierna cisza, może nawet nieco krępująca, ale nie dla chłopaka, w końcu on teraz myślami był bardzo daleko. Gdy już wrócił do rzeczywistości, odchrząknął cicho i zerknął na Cam.

Camille

Dziewczyna zamierzała wstać i podejść do okna, gdy już odstawiła szklankę. Wstała więc, ale jako że była ogromnie rozkojarzona i w ogóle nieprzytomna, potknęła się o nogi Heatha i wylądowała mu na kolanach, a zanim kapnęła się, co się stało, minęła ładna chwila.

Heath

Chłopak w zamyśleniu nie zauważył jej potknięcia i był święcie przekonany, że po prostu mu się na kolana wpakowała. Uśmiechnął się szeroko, a korzystając z okazji, że jej twarz znalazła się bardzo blisko jego, przytulił ją do siebie i pocałował.

Camille

Dziewczyna została gwałtownie sprowadzona na ziemię. Starała się nie okazać tego, jak bardzo była zaskoczona jego reakcją. Facet, w którym bujała się dawno temu, właśnie ją całował. Moment, nie powiedziała mu, że już ma chłopaka? Chyba nie. Cholera. Bała się jakoś go odepchnąć, żeby przyjaciela nie stracić, jego przyjaźń dużo dla niej znaczyła. Sama nie wiedziała, co robić, a jako że nie była jakoś wybitnie inteligentna, nic nie przyszło jej do głowy. Starając się postępować ostrożnie, zaplotła mu ręce na szyi i odwzajemniła pocałunek, jednocześnie tępo rejestrując, że robi to przeciw sobie. Hm, chyba nie kierowała się rozumem.

Heath

Chłopak postanowił o nic nie pytać, tylko zsunął dłonie na jej biodra, kontynuując pocałunki, bo przeciwny nie był. Właściwie właśnie zdał sobie sprawę z tego, że blondynka była bardzo ładną dziewczyną, a do tego wszystkiego jego najlepszą przyjaciółką. W głębi ducha cieszył się, że ją spotkał, a poza tym... Tak, musiał przyznać w duchu, że mu się podobała.

Camille

Niestety nie miała dość silnej woli, żeby zaprotestować, więc kontynuowała to. Najgorsze było to, że musiała przyznać w duchu, iż jej się to podobało. A do tego wszystkiego zdała sobie sprawę, że jej wcześniejsze uczucie nie do końca wyparowało. Lekko przyparła Heatha do zagłówka kanapy, przesuwając wargi na jego szyję.

Heath

Przymknął oczy, ale jako że korzystał z okazji, nie chciał próżnować i delikatnie objął blondynkę, przy okazji zsuwając z niej bluzkę. Przyciągnął dziewczynę do siebie i wplótł palce w jej złote włosy, uśmiechając się przy tym.

Camille

Starała się wyeliminować poczucie winy i zdusić je w sobie chociaż na chwilę. Udało jej się to. Właściwie sama nie wiedziała, po co to kontynuuje, ale zsunęła dłonie i pozbawiła blondynka koszulki, a po chwili zatrzymała ręce na szlufkach od jego dżinsów, jednocześnie przytulając chłopaka do siebie.

Heath · Wysłany: Sob 22:45, 06 Mar 2010 Temat postu:

Heath dopiero co odkrył, jak bardzo podoba mu się blondynka, więc nie miał absolutnie nic przeciwko temu, co robiła, tym bardziej że nie znali się od dziś. Nie zauważył, żeby cokolwiek było nie tak, więc po paru sekundach jej jeansy zostały rzucone w kąt pokoju, a blondyn nie przestawał obsypywać jej pocałunkami.

Camille · Wysłany: Sob 22:55, 06 Mar 2010 Temat postu:

Camille tym razem zdołała zaszufladkować swoje myśli gdzieś głęboko w środku i dzięki temu nie okazywała po sobie kompletnie niczego z tego, co ją trapiło. Spodnie Heatha opadły gdzieś na podłogę, a i jego bokserki znalazły się parę metrów dalej, ona sama zaś odrzuciła jasne włosy z twarzy i uśmiechnęła się do niego szeroko.

Heath · Wysłany: Sob 23:06, 06 Mar 2010 Temat postu:

No więc skoro pozbawił dziewczyny koszulki i spodni, to bielizny też musi. Po chwili przenieśli się do sypialni - zawsze miejsca więcej jest. Droga była trudna, ale w końcu oboje wylądowali na łóżku, a Heath dla odmiany zaczął całować dziewczynę po szyi.

Camille · Wysłany: Nie 22:19, 07 Mar 2010 Temat postu:

Odchyliła głowę do tyłu i przymknęła oczy, uprzednio odrzucając jasne włosy na plecy. Jeżeli istniało coś takiego jak miłość do dwóch osób, ona to przerabiała.
- Heath, kocham cię. Od trzeciej gimnazjum. - wyznała szczerze, siadając tak, by widzieć twarz blondyna, ciekawa jego reakcji. Właściwie te słowa same wyszły jej z ust, a jednocześnie wiedziała, że były prawdziwe i powinna mu powiedzieć.

Heath · Wysłany: Wto 16:56, 09 Mar 2010 Temat postu:

Miał nadzieję, że dziewczyna nie zauważyła, jak bardzo zszokowany był jej słowami. I pomyśleć, że znali się tyle lat, prawie rok pragnął usłyszeć te słowa. A najlepsze było to, że i on dalej ją kochał, chociaż nie widzieli się tyle lat i oboje zmienili. Nadal była tą samą dziewczyną, którą poznał jako dzieciak.
- Wiesz, kocham cię od przynajmniej pięciu lat. - wyznał i znowu ją pocałował, a potem była ciemność.

Camille · Wysłany: Wto 17:10, 09 Mar 2010 Temat postu:

**

A gdy nastała jasność, czytaj było rano, obudziła się, bo zapewne oboje zasnęli. Obudziła się z głową opartą na nagim torsie Heatha i nie musiała nawet na dobre oprzytomnieć, żeby zorientować się, co się stało. Chociaż znajdowała się u boku swojego najlepszego przyjaciela, który teoretycznie nie był dla niej nikim więcej, wspomnienie tej nocy przyćmiło wszystkie inne. O dziwo, nie czuła się nawet winna. Uniosła głowę i pocałowała chłopaka w policzek, by za chwilę powrócić do wcześniejszej pozycji. Przytuliła się do blondyna i obserwowała go, czekając, aż i on się obudzi.