Kawalerka

Dalia

Tu, w małej, urządzonej skromnie kawalerce, mieszka Dalia. Wszystko, co potrzebne, dwa obrazy na ścianach, pokój, ściana przedzielająca małą kuchnię. Łazienka i przedpokój także małe. Wszystko urządzone w brązach i bielach, z czarnymi akcentami.

***

Przyszła z Noahem. Otworzyła niebieskie drzwi i ruszyła do przedpokoju. Zdjęła zimowy płaszcz oraz buty.
- To jak: kawy, herbaty czy czegoś? - zapytała od razu, jak na porządną dziewczynę przystało. Uprzejmości nigdy za wiele.

Noah

Wszedł powoli do kawalerki. zamknął za sobą drzwi. Zaczął się rozgladać, ściagnął buty. Wszedł do kuchni, oparł sie o ścianę - Ja bym wolał cos zimnego, może masz colę? - zapytał.

Dalia

- Cola? Okej. - wzruszyła ramionami i weszła do małej kuchni. Nalała napoju do dwóch szklanek, które postawiła w pokoju, na stoliku.
- Rozgość się. - oznajmiła, siadając na kanapie.

Noah

Usiadł w fotelu, upił trochę coli. Ściągnął z siebie bluzę. Siedział teraz w koszulce. - az tak bardzo chcesz te tatuaże zobaczyćz? - zapytał, by się upewnić.

Dalia

Dziewczyna odgarnęła jasne loki do tyłu i popatrzyła spod wachlarza ciemnych rzęs na Noaha.
- Jasne, że tak. - potaknęła z uśmiechem. Zaintrygował ją ten temat, więc zamierzała zobaczyć wzory na jego plecach. Prawdę mówiąc, ona też miała jeden.

Noah

Uśmiechnął się kącikiem ust. Wstał. Ściągnął z siebie koszulkę. Plecy miał wytatułowane jakimis wzorami, cytatami znanych pisarzy. usiadł obok dziewczyny, by widziała je dokładniej.

Dalia

Dalia uśmiechnęła się, czytając różne cytaty.
- Mają jakiś związek z ważnymi momentami twego życia? - zapytała. Popatrzyła na jeden, o wyjątkowo ozdobnym piśmie. Delikatnym ruchem przesunęła opuszkami palców po napisie.
- Wiesz, ja też mam jeden. - przyznała w końcu.

Noah

- Tak, one opisują choć część mojego życia. - wyznał przed dziewczyną. Gdy dortknęła go opuszkami palców przeszedł go dreszcz. Założył koszulkę. Powrócił na swoje poprzednie miejsce. - Gdzie? - zapytał mając na myśli tatuaż.

Dalia

Dalia zastanowiła się, czy lepiej powiedzieć, czy pokazać. Zdecydowała się na to drugie. Podwinęła koszulkę i obróciła się tyłem do kompana. Na dolnej części pleców dziewczyny można było dostrzec niewielki tatuaż przedstawiający anielskie skrzydła.
- Zrobiony przed pójściem do poprawczaka, nielegalnie. Coś w stylu buntu, miało oznaczać, że nie jestem aniołem i nie mam skrzydeł. - pospieszyła z wyjaśnieniami, nie obracając się. Jeśli chce, może sobie pooglądać ten tatuaż.

Noah

Przejechał opuszkami palców po tatuażu kilka razy. Uśmiechnął się nikle, wziął dłoń, włożył ją do kieszeni spodni. - Nawet ładny... - przyznał jej bez emocji. Zagryzł delikatnie wargę.

Dalia

Dalia delikatnie zadrżała, dziękując Bogu, że nie mogło to być odczuwalne. Zsunęła koszulkę na poprzednie miejsce.
- Jakoś przestał mi się podobać, odkąd skończyłam z tym całym buntem. - wyznała. Przypuszczalnie powiedziałaby co innego, gdyby Noah z większym entuzjazmem przyjął istnienie tej ozdoby. Jej zdanie często zależało od opinii innych, choć w duchu mogła sądzić inaczej, mówiła jeszcze co innego. Obróciła się do niego przodem. Popatrzyła na bruneta i przygryzła wargę. Znała go tak krótko, a miała wrażenie, że minęło już tyle czasu.

Noah

- Masz jakiś pomysł na kontynuacje tego wieczoru? Może masz jakiś film? - zapytał przyglądając się jej katem oka. Splutł swe palce u dłonie. Zamyślił się.

Dalia

Dalia zaczerwieniła się i popatrzyła w stronę szafki na telewizor.
- Nie kupiłam jeszcze tego urządzenia. - wyjąkała, niemalże purpurowa na twarzy. Bo przecież nie przyzna, że nie ma już pieniędzy, dvd, telewizora, a nawet żadnego filmu, nie?

Noah

- Coś nie tak? Fundusz sie skończył? - zapytał delikatnie, nie chciał byc nie miły w stosunku do dziewczyny. Zrozumie, jeżeli dziewczyna jest w takiej sytuacji.

Dalia

- Nie, po prostu nie chcę mieć telewizora. - skłamała gładko. Nie miała ochoty go posiadać, ale gdyby nie sprawy finansowe, na pewno stałby teraz na szafce, na której leżała jakaś książka.
- Wolę rozmowę albo milczenie, albo nawet książki. - usprawiedliwiła się.