Dom na końcu miasta.

Gość

- Lepsza najgorsza prawda od najbardziej wyrafinowanego kłamstwa. - stwierdziła dziewczyna, tym razem się nie obracając. Ciekawa była, co też przyjdzie jej usłyszeć.

Noah

- Chyba za szybko zauroczyłem się w twojej osobie. Podobasz mi się bardzo, nie powinienem takich rzeczy mówić, ale cóż... Taka moja natura. - mruknął do niej robiąc krok w tył.

Gość

Tamara obróciła się w stronę chłopaka, zdziwiona. Nie spodziewała się tego. Jej wzrok zdawał się pytać, czy czasem nie żartuje.
- Skoro stawiamy na szczerość, też mi się podobasz. - oznajmiła. Zmarszczyła brwi. To wszystko szło dalej, niż przypuszczała.

Noah

Zsunął się na kanapę. Leżał tak obserwujac dziewczynę. Na jego twarzy zawitał delikatny uśmiech, westchnął głucho. Przymknął oczy myśląc ponownie.

Gość

Czuła się nieco skrępowana. Sama nie wiedziała, czy nie powinna wyjść, pewnie nie była tu pożądana. Westchnęła cicho. Może jednak już sobie pójdzie, pewnie tak będzie lepiej.
- Może już pójdę. - oznajmiła cicho i wyszła do przedpokoju.

Noah

Noah jeszcze chwile leżał, po czym zerwał się z kanapy. Podbiegł do dziewczyny - Nigdzie nie pójdziesz moja koleżanko. - mruknął do niej z błagajacym wzrokiem. Tym razem był na 100% pewny, ze jeżeli sie postara ona będzie jego jedyną.

Gość

Dziewczyna wiedziała dobrze, że nie ma sensu się spierać, choć miała pewne wątpliwości co do tego, jak byłoby lepiej. Spokoju nie dawała jej też myśl o pewnym chłopaku, którego niedawno poznała. Dobrze jej się z nim rozmawiało. No cóż, czas pokaże, co się stanie.
Obróciła się na pięcie i wróciła do salonu. Ponownie stanęła przodem do okna - kochała przez nie wyglądać.

Noah

Bił się w myślach, że nie może nic zrobić. Wrócił także do salonu, zaraz po dziewczynie. Stanął obok niej przygladając się jej oczom.

Gość

Obróciła się przodem do chłopaka i popatrzyła na niego. Zastanawiała się, o czym dokładnie myśli. Może mogłaby coś zrobić, gdyby wiedziała.

Noah

Szybko skierował wzrok przez okna, widać było że tym razem na poważnie go bierze. - Może jeżdziłaś kiedyś na łyżwach? - zapytał nie wiedzac nawet dlaczego.

Gość

- Jeździłam. Nie przepadam za tym. - przyznała szczerze. - Może powiesz mi, o czym właśnie myślałeś? - spytała.

/ Wybacz, że tak długo. /

Noah

- Nie myślałem, zapatrzyłem się na twe oczy. - oznajmił nieśmiało. Noah jest nieśmiały? Jak to możliwe... Być może ta dziewczyna tak na niego działała.

Gość

- Chciałabym móc znaleźć się na twoim miejscu, wiedzieć, co teraz czujesz. - Tamara z lekkim zakłopotaniem przygryzła dolną wargę. Może wtedy, właśnie wtedy umiałaby określić swoje uczucia. I uczucia bruneta.

Noah

Spojrzał w jej oczy głęboko, czuł się lekko skrępowany. Westchnął w duchu, załozył poraz kolejny jej kosmyk włosów za ucho. Przez przypadek delikatnie, ciepłymi palcami przejechał po jej policzku.

Gość

Brunetka lekko zadrżała pod wpływem ciepłego dotyku Noaha. Przymknęła oczy. Sama nie wiedziała, co o tym wszystkim myśleć - pierwszy raz w życiu zdarzyła jej się taka sytuacja.