Dom na końcu miasta.

Noah

Spostrzegł w jej włosach kawałek lodu. Uśmiechnął się pod nosem nikle. Delikatnie odgarnął jej włosy i ściągnął lód, który stopił się w jego palcach.

Gość

Tamara, zwykle wrażliwa na dotyk, tym razem niczego nie spostrzegła, tak pochłonięta widokiem miasta za oknem. Podobało jej się tu - chciała zostać.

Noah

- A ty przypadkiem nie zamarzłaś przy tej szybie? - zapytał przekręcajac to w żart. Dmuchnął delikatnie w jej włosy, wzroku nie mógł od niej oderwać.

Gość

Dziewczyna drgnęła i obróciła się gwałtownie.
- Tu je... - urwała. Jej twarz była kilka centymetrów od oblicza Noaha. Nie przypuszczała, że dzieli ich tak niewielka odległość. Oparła dłonie na parapecie. Ciekawe, ile czasu już ją obserwował.

Noah

Zaśmiał się pod nosem - Coś nie tak? - zapytał bez najmnieszych emocji. Odgarnął za ucho jej kosmyck włosów. - Moze jesteś głodna? - zapytał odchodząc od niej, usiadł na kanapie.

Gość

Tamara nieco się rozluźniła.
- Nie, wszystko w porządku. - odparła, teraz zgodnie z prawdą. Na powrót obróciła się przodem do szyby i obserwowała miasto, w tej samej pozycji, co poprzednio.

Noah

On się jej z zachwytem przyglądał. Szczególnie jej figura, Noah musiał przed samym sobą przyznać, że ma słabą wolę. Uśmiechnął się nikle, wziął do ręki gazetę.

Gość

Nagle dostrzegła oświetloną wieżę kościoła. Wyglądała niesamowicie.
- Piękna. - odezwała się cicho, bardziej do siebie, zapatrzona w rozciągający się przed nią widok.

Noah

- Może pora to uwiecznić na zdjęciu? - zapytał, odłożył gazetę. Wstał z kanapy, podszedł do szuflady i wyciagnął aparat. Nie używał go jeszcze. Podał go Tamarze - Proszę, zrób zdjęcia.

Gość

Dziewczyna ujęła aparat w dłonie, obracając go w nich jak najcenniejszą rzecz pod słońcem.
- Dziękuję. - powiedziała cicho i natychmiast obróciła się w kierunku okna. Otworzyła je - przez szybę, z zapalonym światłem zdjęcia nie wychodziły ładnie. Uważając, by nie uszkodzić sprzętu, wystawiła go za okno, uruchomiła i zaczęła odpowiednio ustawiać, by uzyskać jak najlepszy efekt zdjęć.

Noah

Noah stanął blisko za nią, obserwował jak to robi. Tak, rzeczywiście widok był piękny. Był tutaj tak długo, a tego nie dostrzegł. Przygladał się emocją na twarzy dziewczyny, naprawde musiała kochac fotografię.

Gość

Po naprawdę długiej chwili Tamara skończyła fotografować ten widok i zamknęła okno, jednak świeże, chłodne powietrze zdążyło częściowo zapełnić pokój.
- Dziękuję. - wskazała na aparat i oddała go chłopakowi.

Noah

Wziął od niej aparat, zamknął okno. Jemu zrobiło się strasznie zimno. Aparat schował do szuflady. Wrócił na poprzednie miejsce, stał tak za dziewczyną. Nie mógł się napatrzeć jej widokiem.

Gość

Brunetka nie była świadoma, jakie uczucia wzbudza w chłopaku. Gdyby wiedziała, pewnie zachowywałaby się inaczej, co można rozumieć na kilka sposobów. Przymknęła powieki.

Noah

- Mogę być z tobą szczery? - zapytał z niepewnością w głosie. Jedną dłonia zaczął ponownie bawić sie jej kosmykiem włosów. Uśmiechnął się kącikiem ust.