Dom Mike'a 35/7

Annie

-Modelek..-mruknęła. Rozejrzała się dookoła i usiadła na walizce. Podparła brodę o ręke i wpatrywała się w ulicę.

Mike

- No widzisz jednak to co ci zrobiłem ma swoje plusy. - powiedział patrząc na nią kątem oka.

Annie

-taaa...-mrukneła niezadowolona. Ile jeszcze będą się męczyć.? Zaczęła się bawić kruchymi dłońmi.

Mike

Więc marzysz o tym by byc jak te brzydkie i anorektyczne modelki? - zapytał kucając obok niej. Ta to też miała marzenia.

Annie

-Nie, ale nic innego mi już nie zostało..-odpowiedziała bez namysłu. Wyginała palce niby od niechcenia, kiedyś je sobie połamie

Mike

Wstał i spojrzał na nią. - A więc proszę jedz jabłko raz w tygodniu i sypiaj z fotografami by mieć lepsze sesje - mruknął poklepując ją delikatnie po ramieniu.

Annie

-Odezwał się ten co wie najwięcej o sypianiu.-mruknęła nieco poirytowana. Wstała po chwili gwałtownie i odwróciła się do niego przodem. Idealnie teraz było widać jej naciągnięte mięśnie i obojczyki. Wychudzone dłonie dziewczyny powędrowały na jego ramię.-Ot co, ten co przede mną stoi niedawno zapierał się,że mnie kocha, a teraz.? Co niby mam z tego,że z nim byłam.? Masę cudownych wspomnień i zryte poczucie własnej wartości bo zastapił mnie pierwszą lepszą blondynką,która wcina się nie tam gdzie trzeba. -mruknęła unosząc się z wiadomej przyczyny. Starała się ostatnio nie denerwować ze względu na zdrowie, ale jak widać nie było jej to dane. Spojrzała ukradkiem w bok. Oby nikt nie przechodził, oby nikt nie próbował jej łapać tylko dlatego,że stojąc wyprostowana była praktycznie bujana przez wiatr.

Mike

- Nie denerwuj się - odparł. Też chciał jej powiedzieć ile to ona razy go zraniła, a potem miała do niego żal, że gdy ona go zostawiła od znalazł sobie inną. Ale już jej denerwować nie chciał. W końcu jak ona wyglądała. Jak wieszak. Gdyby ją mocniej złapał za rękę pewnie by jej coś zrobił.

Annie

-Łatwo Ci powiedzieć-mruknęła nagle zapominając o złości i o wszytskim wkoło. Oparła się o niego bezmyslnie i spojrzała w niebo. Kiedyś tak wiele ich łączyło, ateraz.? teraz nie wiedziała nic.

Mike

- Łatwo mi powiedziec? - zapytał.
- A co ty myślisz, że łatwo mi jest z tą sytuacją? - zapytał.
- Własna siostra jest przeciwko mnie - dodał.

Annie

-Przecież prosiłam Alice...-jęknęła mrużąc oczy. -To wszystko nie musiało się stać-dodała nagle zerkając w oczy chłopaka. W jej malowała się gorycz i zal. Czasu czasem nie da się cofnąc, ale nikt nie zbarania próbować, chociażby w myślach.

Mike

- Znam ja lepiej niż ktokolwiek i wiem co ona o mnie myśli - mruknał pod nosem.
- nie musiało, ale się stało - dodał.

Annie

Westchnęła-To co teraz będziesz robił w życiu.?-spytała odsuwajac się od niego na chwilę. Spojrzała na walizki. Stali jak kołki , a ona i tak nigdzie nie pojedzie teraz,.

Mike

Stali tak na środku chodnika i ludzie się na nich gapili, ale on miał to głęboko gdzieś.
- Sam nie wiem - odparł. Co miał teraz robic. Zastanawiał się nad wyjazdem. Tutaj już nic go nie trzyma.

Camille

***

Camille przyszła tutaj razem z Mikiem. Stanęła przed drzwiami i czekała, aż ten wygrzebie klucze i otworzy je. Ciekawa była, jak ma urządzone mieszkanie, bo właściwie jeszcze nigdy go nie odwiedziła. Przypuszczalnie nie znała także adresu, albo zwyczajnie go zapomniała.