Dom Mike'a 35/7

Alice

Na razie! mogą spać spokojnie. powiedziała z naciskiem na na razie. Oczywiście się śmiała, bo ona jednak szukała tego jedynego. Uśmiechneła się życzliwie.

Mike

Wiesz jakbyś coś zrobiła z tymi włosami i przestałą być taką kujonkom to może by ktoś taki piękny jak ja na ciebie spojrzał - powiedział szczerząc się.

Alice

Popatrzyła na niego i obróciła się. Foch! Jak masz coś do moich włosów to się nie patrz! rzuciła obrażona. Chociaż w duchu skręcało ją ze śmiechu. Jednak odpowiedzialnie trzymała się za brzuch, żeby nie dostać ataku śmiechu i nie rzucać się po podłodze. Kochała te "kłótnie" z bratem.

Mike

Wstał leniwie z kanapy i podszedł do siostry. Odziedziczyłaś po mnie jedną czwartą urody wiec powinnaś to wykorzystać. Zobaczysz jak poprawisz włosy to jakoś wyglądasz - powiedział po czym położył ręce na jej włosy próbując je ulizać.

Alice

Zostaw moje włosy! I tak będą rozczochrane, bo ja tak chcę. powiedziała patrząc na brata. Jak zwykle zakochany w sobie. Przewróciła oczami. On jest jednak wariatem.

Mike

Popatrzył się krzywo na siostrę. Szedł na kanapę i po drodze spotkał lustro. Zaczął się w nim przeglądać. No cóż on tak ma. Dla niego wygląd liczy się najbardziej.

Alice

Fuknęła. Cóż... cały Mike. Popatrzyła na niego. Nie lamp się już w to lustro. Nie powie Ci, że jesteś najpiękniejszy na świecie! krzyknęła podbiegając do niego. Był od niej wyższy więc podskoczyła i poczochrała go po włosach.

Mike

Ej włosów nie wolno dotykać - powiedział i poprawił sobie włosy.
No oczywiście, że lustro mi tego nie powie, bo to prawda - powiedział dalej się sobie przyglądając

Alice

Zirytował ją trochę, ale cóż, już przez 17 lat sie do tego przyzwyczaiła. Ile jest facetów w tym mieście oprócz ciebie? zapytała, aby trochę się z nim podroczyć- by przypomniec mu, że nie jest jedyny.

Mike

nie wiem. Nie poznałem żadnego aczkolwiek było by miło gdyby miasto było wypełnione samy mi kobietami - powiedział szczerząc się.

Alice

Cóż... Byłbyś rodzynkiem, ale dla ciebie to chyba byłoby najlepsze wyjście. Tłumy kobiet biegające za jego mością. powiedziała patrząc na niego.

Mike

Tak było tez wcześniej - powiedział. poprawił fryzurę i poszedł usiąść na kanapę.
Mam nadzieje, że nigdy nie poznasz mojej dziewczyny - powiedział kładąc się na kanapie.

Alice

Błąd. Już ją znam. powiedziała patrząc na niego. Zamieniła z nią parę słów w parku, ale to szczegół. Grunt, że pamięta jak ma na imię.

Mike

Znasz ??
Szkoda. Miałem cię sam przedstawić tam na mój sposób - powiedział szczerząc się.

Alice

Wiesz, zawsze możesz to zrobić nie dopuszczając do siebie myśli, że ją kojarzę. stwierdziła pokazując mu język.