Dom Blanki

Gość

- Aha.. - mruknęła i wyszła z kuchni. Usiadła na fotelu i spojrzała na niego, - chyba nic nie wyjdzie z tych kilku dni rozstania - uśmiechnęła się.

Mike

Uśmiechnął się kątem ust. Dalej był zły, ale nie tak bardzo jak wtedy.

Gość

Spojrzała na niego, nie wiedziała co robić. Wstała z fotela i usiadła obok niego na kanapie, - nadal jesteś zły? - zapytała, patrząc mu w oczy.

Mike

Tak, a jak mam nie być zły - zapytał się. Spojrzał w jej oczy. Nie czuł już teraz tego co przedtem.

Gość

- Mike...czemu mi nie wierzysz? skoro..Kochasz...to powinieneś mieć do mnie zaufanie - powiedziała i zastanawiała się, czy naprawdę ją kocha.

Mike

Kocham cie, ale wiesz ile razy słyszałem wiesz, ale masz szczęście ta Blanka jest taka piękna i jest z tobą. Po słuchaniu tego człowiek zaczyna się zastanawiać czy ona tego nie wykorzystuje, że każdemu się podoba - powiedział.

Gość

Spojrzała na niego zdziwiona, - ale ja niczego nie wykorzystuje...wiem ze jestem ładna i chłopaki na każdym kroku biegają za mną...ale co ja mogę zrobić? czasami chciałabym być brzydka - powiedziała i wstała z kanapy. Miała już tego dosyć, nawet on jej nie potrafił zrozumieć. Poszła do swojego pokoju i zamknęła się w nim, od środka.

Mike

Wstał z kanapy i zaczął szukać jakiejś kartki. Po chwili ją znalazł i napisał coś na niej.

Droga Blanko!
Kochałem cię i kocham nadal ponad wszystko, ale nie mogę być z osoba która mnie zdradza. Na pewno długo potrwa zanim cie przestane kochać i być może nigdy nie przestane. Myślałem, że byłaś tą jedyną. Niestety czuje się jak nic niewarty śmieć. Mam nadzieje, że dobrze ci będzie z tym chłopakiem. Życzę wam szczęścia.
Mike.

Kiedy skończył pisać wsunął to przez szparę od drzwi pokoju w którym była dziewczyna. Potem pośpiesznie wyszedł z domu i udał się w nieznana strone. Nawet nie zorientował sie kiedy po policzku spłynela mu jedna łza.

Gość

Spojrzałą w stronę drzwi i zauważyła kartkę, podniosła ją i przeczytała. Łzy napłynęły jej do oczu, - co ja zrobiłam - krzyknęła, była załamana. Wybiegła ze swojego pokoju i rozejrzała się, - Mike!! - krzyczała i padła na podłogę cała zapłakana. Wzięła jakiś płaszcz i wybiegła z domu.

Gość

Przyszła pod dom z Annie i wyjęła klucze, - to mój dom - powiedziała i otworzyła drzwi, - wejdź - dodała i zaprosiła ja do środka.

Annie

Weszła jak prosiła kuzynka. Nie mogła w to uwierzyć. Ona miła wynajęte na miesiąc mieszkanko przez sierociniec, a Blanka miła wille marzeń. Uśmiechnęła się kącikami ust

Gość

Rzuciła kule gdzieś na bok i spojrzała na kuzynkę, - coś do picia? - zapytała, - rozgość się - powiedziała i kuśtukajac weszła do kuchni.

Annie

-Soku, może- rzuciła wchodząc do salonu. Blanka miała ogromny doom. Kuśtykając obeszła całe pomieszczenie po cyzm usiadła na sofie.-No cóz, niektórzy mają szczęście.

Gość

Tak jak chciała, nalała soku do szklanek i znów kuśtykając, weszła do salonu i położyła na stoliku i usiadła obok niej. - Ten dom dostałam w spadku po babci...nie znałam jej ale wiem ze miała wielkie serce i że mnie kochała - powiedziała i napiła się trochę.

Annie

-Mhm-odpowiedziała robiąc łyk soku. Rozglądała się chwiloe jeszcze po czym oparła głowę i przymknęła oczy. Jejku nie myslałam, że tyle będzie się dziać kiedy opuszczę sierociniec-pomyślała.