Annie's Hause

Annie

-Seth...-powiedziała przybierając poważną minę pełnoletniej i odpowiedzialnej. Taki sam stał się też jej ton głosu. Spojrzała na niego piorunującym wzrokiem.-To była wpadka, czy planowane.? -spytała sucho , a może nawet surowo. W głwie jej się nie mieściło. Seth ojcem? Pixie w ciązy.? Przecież to jeszcze dzieci.

Seth

- Tak zaplanowaliśmy dzieci w tym wieku. - wywrócił z irytacją oczami. - Wpadka... Chociaż nie powiem, że odczuwamy to jako coś przykrego. - mruknął pod nosem. Przecież co się stało to się nie odstanie, a poza tym to raczej powinno ich zbliżyć niż od siebie oddalić.

Annie

Analizowała chwilę jego słowa.Podsuneła mu pod nos cisteczka, które sama zaczęła jeść z zawziętościa.Tak ona z nerw jadła.-To był wasz pierwszy raz-powiedziała stwierdzając fakty. No to pięknie-pomyślała. Jej najlepszy przyjaciel został ojcem, a jej wspól wychowanka była w ciąży. -Hmn..zamyśliła się jeszcze. Wygląda na to ,że zostanę ciocią Tatku -rzuciła radośnie do niego.

Seth

- Taa... Na to wygląda. - stwierdził z lekkim uśmiechem. No tak, on chciał żeby jakoś pomogła mu się pozbierać w całej tej sytuacji, ale zapomniał, że nie tylko oni przeżyli szok. Ta sytuacja była trochę chora, ale też dziękował losu, że tak się to potoczyło. Zbyt wiele sprzeczności...

Annie

-I jak się z tym trzymasz.?-spytała teraz całą uwagę skupiając na nim.-Mogę Ci jhakoś pomóc.?-dopytywała. Nie chciała by bał się jej o czymś powiedzieć. Był dla niej bardzo ważny.

Seth

- Jakoś. - wzruszył ramionami. - Tylko mam zbyt dużo sprzeczności: ciesze się ale też o mało co nie rwe sobie włosów z głowy. - skrzywił się na samo to porównanie. Tak, było trafne.

Annie

Wstała i przytuliła go do siebie.-Możesz na mnie liczyć. Zawsze Ci pomogę.-powiedziała szczerze i pocałowała go w policzek. -Macie jakiś plan, rozmawiałeś z nią na ten temat?-spytała. Znając jego udawał potulnego i szczęśliwego przed Pix.

Seth

- W sumie to nie. Bodajże wczoraj się dowiedzieliśmy. I tak, tak wiem i nawzajem Ann. - wyszczerzył się w swoim zwykłym uśmiechu. No tak, jak to on musiał się uśmiechać. Silniejsze od niego. Chyba nawet jak się urodził to z uśmiechem.

Annie

westchnęła-Mój mały Seth'cik ojcem-powiedziała ciepło. -A jaki Ty masz plan.?-spytała chłopaka. Było z tej sytuacji kilka wyjść. Musiał coś wiedzieć.

Seth

- Annie, jeszcze nie rozmawialiśmy. No tak, fajnie, że to sobie wyobrażam! - prychnął. Spojrzał na Ann błagalnie. - Pomożesz?

Annie

Usiadła na krześle na przeciw niego.-Pomóc mogę tylko jak.? Ja na razie chcę znać Twoją odpowiedź, chcesz je wychowywać czy myślisz o innym wyjściu-spytała i nieco wzdrygnęła się na samą myśl. Był taki młodziutki.

Seth

- Chyba żartujesz! To nasza wina i to dziecko nie musi przez nas cierpieć. Damy sobie radę. - rozzłośliła go wypowiedź dziewczyny. No przecież ich zna! - Musze jakoś uspokoić ten mętlik w głowie, to wszystko.

Annie

-Wybacz mi-powiedziała spuszczając wzrok. -Ale właśnie tak postąpili ze mną rodzice. Nigdy bym was o to nie podejrzewała , mówię prawdę. -dodała chowając twarz w dłonie.Czy aż tak było z nią źle.?

Seth

- Annie... - powiedział cicho paytrząc na Nią ze współczuciem. Przytulił Ją do siebie po przyjacielsku. Cały czas wyrzucał z siebie coraz to nowsze słowa otuchy.

Annie

-Seth chętnie Wam pomogę-powiedziała uspokajając się. -Mike też. To będzie dla Nas coś nowego, bo widzisz ja sama, to znaczy jak na razie ..Je nie mogę mieć dzieci, ale z ocgromną przyjemnością Wam pomożemy.