Oceaniczna plaża

Camille

Zawahała się bardzo krótki moment i po chwili odsunęła, żeby oprzeć skroń na jego ramieniu. Milczenie wzięła raczej za dezaprobatę, więc sama również się nie odezwała i zamknęła oczy. Nie bardzo rozumiała to wszystko, za dużo się działo.

Mike

Przytulił ją do siebie bardziej. To pewnie wyglądało tak iż chłopak nie darzy jej jakimkolwiek uczuciem, a było zupełnie inaczej.

Camille

Westchnęła cicho. Teraz, gdy był obok, wszystkie dotychczasowe problemy stały się malutkie. Mimo że ostatnio wiele wydarzyło się w jej życiu, potrafiła siedzieć spokojnie i nie myśleć o tym - tylko dzięki obecności Mike'a. Inaczej dawno załamałaby się nerwowo.
- Właśnie za to cię kocham. Na zewnątrz jesteś draniem, ale gdy cię potrzebuję, zawsze mi pomagasz. - orzekła.

Mike

- A ja tego w sobie nie lubie - mruknął. Przez to, że był draniem, albo chociaż próbował nim byc, nie dopuszczał do siebie pewnych rzeczy. Dzięki temu zapewnię dziewczyna za niedługo się w nim odkocha, a on wtedy bedzie mógł powiedziec, że coś do niej czuje.

Camille

- Uwierz mi, gdyby nie to, byłbyś całkiem banalny. Twój charakter czyni cię zupełnie innym od wszystkich. - zauważyła. Dzięki tej rozmowie zajęła myśli czym innym i nie musiała dalej zastanawiać się nad ciążą i całą resztą tych wydarzeń.

Mike

- Wiesz, że gdybym nie był taki jaki jestem nie byłoby tej całej sytuacji? - powiedział. No, bo w końcu gdyby był inny nadal pewnie by był z Ann no i nigdy w życiu rudowłosa nie zaszłaby z nim w ciąże.

Camille

- Wiesz, że gdybyś nie był taki, nigdy bym się tobą nie zainteresowała? - odpowiedziała pytaniem na pytanie. Nie wyobrażała sobie, jak wtedy potoczyłoby się jej życie. Zerwałaby z Mattem i została sama? Pewnie tak.

Mike

- Pewnie byłabyś dalej z Matt'em, a ja z Ann - powiedział. mimo tego, że tyle złych rzeczy się wydarzyło cieszył się z takiego rozwoju wydarzeń.

Camille

- Nie, nasz związek rozlatywał się. Byłabym całkiem sama. - ucięła dyskusję, bo nie miała ochoty wracać do tych wspomnień. O dziwo, teraz, mimo tego wszystkiego, była szczęśliwsza niż za tamtych czasów.

Mike

Już nic nie mówił, bo widział, że dziewczyna nie miała ochoty na rozmowę o przeszłości. Oparł policzek o jej głowę i przymknął oczy.

Camille

Uśmiechnęła się ledwie zauważalnie, kątem oka obserwując bacznie Mike'a. Ciekawa była, jak długo ich relacje pozostaną tak dobre. Oby jak najdłużej.
- Dziś też wpadłbyś na kolację ze śniadaniem? - zapytała bruneta ostrożnie i lekko zmierzwiła jego włosy dłońmi.

Mike

- Jeśli chcesz - powiedział. Zauważył, że za każdym razem kiedy on zostawał u niej na noc, któreś z nich wyjeżdżało. Oby tym razem to się nie zdarzyło.

Camille

- Pewnie że tak. Tylko dzisiaj śpimy w sypialni, bez żadnych cyrków. - zastrzegła; nie miała ochoty zamykać drzwi od pomieszczenia na klucz. No i wolałaby, gdyby zjedli rano śniadanie, a potem jeszcze porozmawiali, albo coś.

Mike

- Na to moge się zgodzic. - powiedział. I tak wiedział, że ona wygra więc po co ma odstawiać jakieś cyrki i potem siedziec w zamkniętej sypialni.

Camille

Pokiwała głową.
- A nie mówiłam? Kiedy tylko chcę, potrafię owinąć cię sobie wokół palca. - skwitowała krótko. To właśnie miała na myśli, jakiś czas temu wspominając o wyszkoleniu.