Dom babci Matt'a

Camille

- Zabrałabym się z tobą, ale nie lubię hałasu. - powiedziała, wywijając usta w podkówkę. Wiedziała dobrze, że po takiej imprezie ból głowy nie odczepi się przez ładnych parę godzin, więc wolała nie ryzykować. Pocałowała go w policzek, a chwilę później przyszedł jej do głowy absurdalny pomysł. No tak, ale właśnie takie czasem się przydają. Jak zwykle postanowiła wypowiedzieć to na głos.
- Matt, czy ty... Chciałbyś być moim facetem? - zapytała go; zabrzmiało to jednocześnie i jak pytanie z ciekawości, i to drugie, poważne. Właściwie sama nie wiedziała, jako które traktować jej wypowiedź.

Matt

Usmiechnał się w odpowiedzi i pocałował ją przeciągle muskajac swoim język dziewczyny. Ot co , bez słow do czynów, można i tak prawda . Dla niego to było znaczące. Z reszta on się zmieniał.

Camille

Blondynka pociągnęła Matta jakoś na łóżko, żeby usiedli.
- Zrozumiałabym to jako 'tak', ale nie przesadzam z optymizmem. - parsknęła wesoło między pocałunkami i przesunęła twarz tak, żeby tym razem oprzeć sobie policzek o jego skroń. Przymknęła z zadowoleniem oczy.
- My właściwie jesteśmy oficjalnie razem? - zapytała, bo właściwie nie bardzo wiedziała, jak to jest. To wszystko było takie dziwne, ale jednocześnie jakoś jej nie przeszkadzało.

Matt

-Mhm.-mruknał przymykając oczy.-Mnie to w sumie bez róznicy, nie potrzebuję papierków i zapewnien by Cię kochać.-powiedział chwytając ja za dłoń. Proszę bardzo powiedziałto w końcu.

Camille

Dziękuję bardzo, uszczęśliwiasz ją xd.
Uśmiechnęła się szeroko. To ją w jakiś sposób uspokoiło, znaczy nie była już tak zazdrosna o jego wyjazd do miasta, bo skoro miał ją, to chyba nie będzie sobie szukać jakiejś innej dziewczyny właśnie tam. No tak, była trochę zazdrosna, chociaż jednocześnie wręcz przekonana, że nie ma o co.
- Nawet jako mało spostrzegawcza osoba muszę przyznać, że całkiem niedawno zdążyłam to zauważyć. - powiadomiła go i pogłaskała po policzku.
- Wiesz co? Zaczynam wierzyć w to, że marzenia się spełniają. - tu z jakiegoś powodu przeleciał jej przez myśl obraz szczęśliwej rodziny, znaczy się ich w roli rodziców. Na razie jednak wydało jej się to absurdalne, właściwie nie wiedziała, dlaczego jej umysł podsuwa jej właśnie takie scenki. No dobra, teoretycznie mogli zostać rodzicami, ale... widziałby kto ją w roli matki? Na tę myśl prawie parsknęła śmiechem, w ostatniej chwili udało jej się powstrzymać.

Matt

Uśmeichnął się szerzej.
-A mimo wszystko czekałaś jak to powiem.-powiedział przekornie trukając ją nosem w policzek.

Camille

- No wiesz, zawsze mam jakąś większą pewność, że się nie mylę. Kobiety czasem lubią, gdy im się to mówi, a tobie się nic nie stanie. - stwierdziła pewnie i zmierzwiła chłopakowi włosy dłonią, a potem przekręciła się jakoś wygodnie.
- Myślę, że nie będę cię zanudzać i gadać tego samego jeszcze raz. - uśmiechnęła się do niego.

Matt

Zaśmiał się pogodnie.
-Więc usatyskarcjonowana.?-spytałzadziornie. Pocałował ją po raz kolejny. Nie było w tym przecież nic złego. Poza tym skoro mieli się nie widzieć.

Camille

- Pewnie, że tak. Jeszcze pytasz. - uśmiechnęła się szeroko, zdziwiona tym, że mogłoby być inaczej. Właściwie spełniło się jej marzenie, a on śmie jeszcze pytać. Pocałowała szatyna w policzek.
- Wiesz co? Myślałam, że jedziesz do miasta szukać sobie dziewczyny, ale teraz to ci niepotrzebne. - obdarzyła go kolejnym uśmiechem. Dopiero teraz zauważyła, że jest już późne popołudnie, a właściwie mogłaby jeszcze zagrać mu na pianinie, albo coś.
- Właśnie, o której jutro wyjeżdżasz? - zapytała z ciekawości.

Matt

-Pojadę dzisiaj wieczorem. Własciwie zajrzę do tego całego szpitala zarejestruję się i takie tam. Powinienem się już chyba pakowac-mruknał pod nosem głaszcząc ją po ramieniu.

Camille

- Ile właściwie cię nie będzie? - zapytała, starając się nie poddać ponuremu nastrojowi, który ją ogarnął. Jeżeli miałoby go nie być dłużej niż dobę, mogła się założyć, że będzie się strasznie nudzić, ale wolała tego jakoś nie okazywać, coby Matta nie martwić.
- Jakbyś chciał, możesz napisać sms-a. - uśmiechnęła się do niego. Nagle przyszedł jej do głowy kolejny z pozornie głupich pomysłów, ale po zastanowieniu było to chyba najlepsze rozwiązanie.
- Matt, może... Może pojadę z tobą? - zapytała go.

Matt

-I nabawisz się migreny.?Nie.-odpowiedział.- Dzisiaj pozwiedzam szpitale , jutro od rana idę do klubu a wieczorem jest koncert, wrócę więc następnego dnia koło południa jak odeśpię. Wrócę-podreślił.

Camille

- Jak wolisz. Będę czekać. - obiecała, postanawiając w duchu, że nie zrobi przez ten czas nic głupiego, chociaż w jej przypadku było to szczególnie trudne. Postarać się można. Po chwili przypomniała sobie coś jeszcze.
- Nie obrazisz się, jeżeli kogoś zaproszę? - upewniła się i rozejrzała, myśląc, czy przed wizytą gościa nie powinna jeszcze posprzątać. Przydałoby się.

Matt

-Nie czemu, no chyba,że mam się obawiać,że znajdę czyjeś bokserki w przedpokoju po powrocie-powiedziałzadziornie i przycisnał ją delikatnie do siebie. POwinien się zbierać.

Camille

- Nie, to tylko mój kolega. - wyjaśniła mu i pocałowała jeszcze, a potem poszła po jakąś torbę i przez długą chwilę krzątała się po domu, pakując Mattowi różne rzeczy. Na koniec dała mu do ręki bagaż.
- Kocham cię, uważaj na siebie. - mruknęła na pożegnanie i pocałowała go przelotnie.

*tak, wiem, że powinno się pociągnąć, ale ja jadę.*