Porodówka

Seth

***

____________

Przyjechał razem z dziewczyną karetką. Wwieźli Ją na salę, a on tymczasem odchodził od zmysłów. Krążył w tę i spowrotem, pytał non stop lekarzy czy już coś wiedzą itd. Nie mógł usiedzieć w miejscu. Z resztą chyba nie dziwne w jego sytuacji.

Pixie

Spokojnie.. łatwo mówić. Mineła cztery godziny nim pozwolono mu się z nią zoabczyć.Uświadomiono go przy tym boleśnie,że nie jest ojcem. Od tak po prostu. Lekarza szybko się rozeszli i zostawili go samego z tym wszystkim.

Seth

Podszedł przybity dziękując Bogu, że przynajmniej Jej nie stracił. Uklęknął przy łóżku ściskając delikatnie dłoń dziewczyny. Twarz miał poszarzałą i wyglądającą jakby postarzał się o przynajmniej dziesięć lat. Szeptał coś niby do dziewczyny, ale raczej było wątpliwe, żeby to usłyszała.

Pixie

Po kolejnych dwuch godzinach zaczęła dochodzić do siebie. Jej oddech wróciłdo normalnego rytmu a ona sama zamrugala oczami. Już po -pomyślała i uśmeichnęła się szczęścliwa z tego faktu, W końcu pozna swoje dziecko.

Seth

Siedział teraz na krześle przystawionym przy łóżku nadal nie puszczając dłoni dziewczyny. Jak on Jej to niby powie? Co czuje on, a co poczuje Pix? To wszystko przez tą cholerną pielęgniarkę...

Pixie

Dochodząc do siebie zacisneła dłonie.-Seth..-powiedziała słabo czując jego dotyk.
-Seth -powtórzyła szczęsliwie-I do kogo jest podobne, prosze powiedz,że do Ciebie.

Seth

Wzrok miał wlepiony w podłogę. Nie mógł się jakoś zebrać żeby odpowiedzieć.
- Pixie... Nie wiem... Nie wyszło. - wydukał słabo podnosząc głowę. Z jego oczu wyzierał ból, a rysy poszarzałej twarzy stężały.

Pixie

-Oj już przestan, przeciez przezyjemy nawet jak będzie bardziej podobne do mnie prawda.?-spytała z usmeichem.

Seth

- Pixie... - wyjąkał. Ukucnął przy Jej łóżku. - Nie jesteśmy rodzicami... - powiedział najstabilniej jak tylko mógł. Pocierał palcami bladą dłoń dziewczyny patrząc Jej w oczy.

Pixie

-Seth już skończ te żarty..-powiedziała wesoło. Dopiero po chwili do niej dzosło co tak na prawdę powiedział. Spojrzała tępo na chłopaka i zamkneła oczy. Wyrwała mu swoją dłoń przypominając sobie wszytsko. Z jej oczu pociekły łzy.

Seth

- Pixie... - szepnął cicho i przytulił dziewczynę mocno do siebie. Czuł się okropnie. Przynajmniej wiedział, że dziewczynie nic nie powinno być co go bardzo podniosło na duchu. Nie zmieniało to jednak faktu, że był już zmęczony całą tą sytuacją. Głaskał brunetkę po plecach.

Pixie

-Zostaw mnie prosze..-powiedziała dośc ostro. Odwróciła się od niego kłądąc się na boku. Wszystko ją bolało. Nie mogła w to uwierzyć. Dlaczego..?! Czując ,że chłopak jej nie puścił zebrała się w sobie i wyrwała mu się na tyle ile mogła. -Idź sobie...-mruknęła. Wtuliła się w kołdrę szpitalną podginajac nogi pod nos.

Seth

Spojrzał na dziewczynę jak zbity pies. Wyszedł niechętnie z pokoju rzucając jeszcze krótkie spojrzenie na dziewczynę. Usiadł na korytarzu ciężko. Uznał, że przydałoby się zawiadomić Ann tak, więc wyjął z kieszeni komórkę.

Pixie

Zwineła się w kłębek i zaczęła histerycznie płakać. Wierciła się niemalże rzucając na łóżku. Część kroplówek do których była podłączona wyszarpała sobie z ręki. Łkała, trzęsła się i powoli traciła przytomność. Po chwili urządzenia zaczęły wariować. Dały znać o tym,że zostały brutalnie odłaczone.

Seth

Wpadł przed lekarzami do sali.
- Pixie... - jęknął żałośnie sztywniejąc w drzwiach. Miało niby Jej nic nie być, ale jak miałby przeżyć jeszcze Jej śmierć? W ogóle Jej śmierć. Lekarze i pielęgniarki podbiegli do dziewczyny uspokajając Ją i podłączając do urządzeń. Do pomieszczenia weszła niespiesznie blondynka.