Stary las

Camille

- cześć, ja jestem Camille. przyszłam z myślą, że kogoś poznam albo posiedzę tu sama, kocham las. - przyznała, poklepując miejsce na trawie obok siebie. Rzuciła chłopakowi szybkie spojrzenie. Wyglądał nieco strasznie (>D), ale ona ufała ludziom, więc nie podejrzewała go kompletnie o nic.

Jasper

Podszedł bliżej dziewczyny i usiadł na przeciwko niej... - Dobrze sie złorzyło, bo ja przyszedłem tu z tą samą wizytą... - wyszczerzył się do Cam. -Jestem tu nowu. Zwiedzanie postanowiłem zacząć właśnie od lasu. Uwielbiam naturę. - dodał i zerwał kwiatka rosnącego obok niego. Przyłorzył go sobie do nosa i zaczął wąchać...

Camille

- czyli to samo, co ja. - uśmiechnęła się do niego przyjaźnie i spojrzała na resztę liścia, tkwiącą w jej dłoni. Odrzuciła ją, po czym zaczęła przyglądać się koronom drzew.
- czym się interesujesz? - rzuciła, nie kryjąc szerokiego uśmiechu.

Jasper

Podążył za jej wzrokiem. Spojrzał w niebo... Było bezchmurne. -Czym się interesuję? - powtórzył pytanie wracając wzrokiem na twarz dziewczyny. Również usmiechnął się szeroko... - Komponuję. Piszę piosenki, gram na gitarze. Chyba właśnie to lubie najbardziej... - mowiąc to zaczął bawić się kwiatkiem który jeszcze przed chwilą wąchał. - A co jest Twoją pasją? - odwdzięczył sie tym samym pytaniem...

Camille

- gram na pianinie, czasem piszę melodie, wiersze, śpiewam, maluję. - poinformowała z tym samym uśmiechem. Była dość wesoła i otwarta, przeważnie artyści, jak ich nazywano, byli samotnikami. Jak widać teoria czasem zawodzi. Cam. popatrzyła ciekawie na ciemnowłosego.

Jasper

Troche mamy wspólnych cech. - zaśmiał się. - Moze kiedyś damy razem koncert... - wyszczerzył się i zaśmiał jeszcze głosniej. Tak, Jasper nie wyobrazał sobie życia bez śmiechu. Śmiał sie na okragło...

Camille

Tak się składa, że jakiś dzień temu wpadła na identyczny pomysł, gdy poznała jeszcze inną osobę. Pewnie to przypadek.
- nie mam nic przeciw. - oznajmiła z szerokim uśmiechem i odgarnęła włosy z twarzy. Ciekawa była, czy się polubią. Przypuszczała, że Jasper okaże się miłym facetem, jak większość jej znajomych. Drugi rozmówca płci przeciwnej od dwóch lat.

Jasper

Więc kiedy pierwsza próba? - ponownie sie zaśmiał. W sumie to nie był głupi pomysł. Mogliby stworzyć niezły zespół... Mimo iż poznal Cam zaledwie kilka minut temu, to spodobała mu sie. Była taka miła i uprzejma, a pozatym łączyła ich ta sama pasja. Miłość do muzyki...

Camille

- możemy popróbować choćby jutro, tutaj potrenujmy śpiew, jeśli masz ochotę. - rzuciła ot tak, wymyśliła, że mogliby także śpiewać, co brzmiałoby pewnie dość fajnie. Uśmiechnęła się przyjaźnie i położyła dłonie na kolanach.

Jasper

-Super. A wiec jestesmy umówieni! - wyszczerzyl sie ze do niej. Spodobal mu sie ten pomysl... Mogli stworzyc naprawde dobry zespol (albo mam takie wrazenie albo powtarzam sie ale trudno) ... -Wiec jutro o 16 sie widzimy . - ponownie sie usmiechnal

//widzimy sie za 2 tyg. wyjezdzam papa :**:**:** //

Camille

- jasne, pewnie. u mnie o 16, może być. - przytaknęła skwapliwie i zgięła nogi, a stopy oparła sobie gdzieś na ziemi. Na całe szczęście w tym miejscu prawie nie było wszechobecnego śniegu, który dawno już zaczął irytować Cam. Wpatrywała się w przestrzeń, co jakiś czas obserwując bruneta. Przy każdym spojrzeniu uśmiechała się do niego wesoło. Czasem trzeba było, no nie? Jakoś mu ufała, był sympatyczny. Nie widziała powodu, by zachowywać się inaczej.
- znasz jakieś piosenki dla duetu? - zapytała go.

*miłego wyjazdu, P. :3*

Jasper

//jesteeem spowrotem xD... //

Zasmial sie lekko patrzac na nia... - Jest maly problem... Nie do konca wiem gdzie mieszkasz... - powiedzial i zastanowil sie nad piosenka... - Kiedys napisalem jedna nawet dobra piosenke dla duetu. Przyniose ją jutro i sama ocenisz... - poslal jej slodki usmieszek...

Camille

* czeeść, już się z tobą witałam ^^. *

- Jeżeli chcesz, możemy iść już teraz, niekoniecznie po to, żeby grać, ale ogólnie. - uśmiechnęła się szeroko do Jaspera i rozejrzała, zastanawiając się, którą trasą tu przyszła. Nie miała rewelacyjnej orientacji w terenie, ale podejrzewała, że trafi.

Jasper

Świetnie! - powiedzial i podał jej reke aby pomoc wstac... - A wiec prowadź! - dodał z uśmiechem na twarzy zastanawiając sie w ktora strone zmierza...

Camille

Postanowiła, że zaprowadzi chłopaka do domu, w którym mieszkała od niedawna, chociaż właściwie nie było to jej lokum. Wiedziała dobrze, że jest tam i gitara, i pianino, toteż przez chwilę wahała się, którą drogą tam dojdą, aż ruszyła, ciągnąc za sobą Jaspera.

*zt, napiszę*