Las za miastem

Camille

- Kłamca. - rzuciła i szturchnęła lekko chłopaka w bok, jednocześnie wytykając mu język. Jakoś w to nie wierzyła, bo wiedziała dobrze, że kawały to nie jej mocna strona.

Mike

- Nie kłóć się ze mną, bo ja się znam. - powiedział wytykając jej język. Chociaż tak nie było, ale to szczegół.

Nax ;x

Camille

Skrzyżowała ręce na klatce piersiowej.
- Tsa, nie wiem na czym. Może raczej na dobrych radach. - parsknęła śmiechem i wyszczerzyła się złośliwie. Jakoś ostatnio lubiła się droczyć.

Mike

- Hahaha - odpowiedział jej. - Ale ty i tak dla mnie jesteś mistrzynią w opowiadaniu kawałów - wyszczerzył zęby w uśmiechu.

Camille

- Huh, jasne. W ogóle królową piękności. - parsknęła ironicznie i szturchnęła Mike'a łokciem w bok, jednocześnie wybuchając śmiechem. Chwilę później kichnęła i pomyślała sobie, że chyba naprawdę będzie chora, ale dobrego humoru jej to nie zepsuło, nie aż tak.

Mike

- Tak, zdecydowanie byś wygrała - powiedział. O dziwo dzisiaj miał dobry humor. - Jesteś chora? - zapytał.

Camille

- Z ośmiornicą na pewno. - parsknęła przekornie i pociągnęła nosem.
- Nie, po prostu podziębiona. Uważaj, bo cię zarażę. - postraszyła go dla żartu, przy okazji uśmiechając się trochę złośliwie.

Mike

- To nawet lepiej. Nie będę musiał do szkoły chodzić - odparł z uśmeichem. Jak on nie lubił chodzić do szkoły. To była dla niego męka. (jak i autorka postu ^^)

Camille

- Ty do szkoły chodzisz? - parsknęła śmiechem. Jakoś nie wyobrażała sobie blondyna w roli ucznia. Nie wyglądał na takiego, raczej na nieco starszego.
- Widzisz, ja po zdanej maturze skończyłam. W przyszłości może wezmę się za studia, na razie się obijam. - oznajmiła z nutką złośliwości, coby mu dokuczyć.

Mike

- Ja też się p;rzez rok obijałem - powiedział,. - Ale jak to będzie wyglądało jak moja dziewczyna będzie miała wykształcenie, a ja nie? - zapytał. - Pewnie gdyby nie ona to bym nadal się obijał - dodał.

Camille

- No cóż, mój facet zaszedł w edukacji dalej i jakoś się tym nie przejmuję. - wzruszyła ramionami i uśmiechnęła się. Zastanawiała się, dlaczego cały czas stoją jak te dwa kołki, i w końcu usiadła, ciągnąc za sobą blondyna.

Mike

Usiadł obok niej. - Mnie to bardziej zmobilizowało - powiedział i spojrzał przed siebie.

Camille

- Widać jesteśmy inni. A tak z innej beczki, fajnie byłoby, gdybyś się zobaczył z Mattem i pogadał z nim, zorientował się, jak sytuacja wygląda. No wiesz, nie musisz, ale jakbyś potem powiedział mi, co i jak... byłoby fajnie. - uśmiechnęła się niepewnie. Co prawda takie układy były... hm, dziwne, ale dzięki temu wiedziałaby chociaż, co i jak.

Mike

- Z chęcią tylko nie wiem jak - powiedział. Jest na tej wsi, ale nawet adresu nie znam - dodał.

Camille

- Mieszkam z nim, właściwie tylko na trochę wyszłam. Mogę ci podać adres, wiem, gdzie przebywam. - stwierdziła pogodnie, uśmiechając się. Chwilę później kichnęła. Była pewna, że nie obejdzie się bez przeziębienia.