Normalne jezioro

Hunter

- Ale jak zmarzniesz, to daj znać. - Zobowiązał ją, bo on, choćby bardzo chciał, nie umiał czytać jej w myślach. Znowu się rozejrzał, bo nie mógł się napatrzeć.

Gość

Tamara skinęła głową w potwierdzeniu. Ostrożnie usiadła na brzegu mola (odmienia się, nie?). Cały czas chłonęła ten widok. Mało kiedy widywała tak piękne miejsca.

Hunter

Po chwili usiadł obok niej. Spojrzał w dół na zamarznięty lód. Gdyby nie to, że nie chciał niszczyć tego widoku, z ogromną chęcią sprawdziłby, czy lód nie pęknie pod jego ciężarem. Wolał jednak nie ryzykować.

Gość

Tamara uśmiechnęła się do Huntera, rzuciwszy mu krótkie spojrzenie spod ciemnych rzęs.
- Nie lubię zimy, ale tu jest inaczej. - oznajmiła, znowu, nie wiadomo czemu, tym samym cichym głosem.

Hunter

- Pocztówka w wersji 3D.- Pokiwał głową z uśmiechem.- Zima w mieście nijak ma się do takich widoków.- Dodał, również cicho.

Gość

- To prawda. W mieście dostrzegamy rozchlapany śnieg, wymieszany z piaskiem. Tutaj zaś dopiero widać piękno natury. - przyznała dziewczyna. Słowa, które mówiła, przychodziły jej z niezwykłą łatwością - chyba pierwsza osoba, przy której czuła się tak swobodnie, była sobą.

Hunter

Ucieszyło go, że dziewczyna się rozluźniła. Zaczynała mu się podobać.
- W inne pory też jes tutaj tak ładnie? - Zapytał, stawiając jedną stopę na pomoście i opierając brodę na kolanie patrzył na Tamarę.

Gość

- Jestem tu dopiero od... Wczoraj? - jej głos ze zdumienia stał się wyższy o oktawę. Była przekonana, że minęło więcej czasu, już była zżyta ze swoim mieszkaniem i tymi paroma miejscami, które odwiedziła.
- Przypuszczam, że tak.

Hunter

Zdziwił się trochę.
- Wyglądasz na zadomowioną.- Zauważył. Sam był pewien, że przez najbliższe kilka dni będzie mu trudno cokolwiek ogarnąć.

Gość

- Bo tak się czuję. - zaśmiała się cicho Tamara. Popatrzyła przyjaznym wzrokiem na Huntera. - Ty też pewnie szybko się tu odnajdziesz. - dodała.

Hunter

- No tak, mam ciebie, nie?- Uśmiechnął się szeroko. Miał na myśli przyjaźń, prawda, chociaż zabrzmiało dość dwuznacznie.- Będzie mi zawsze trochę łatwiej.

Gość

Dziewczyna uśmiechnęła się do chłopaka. Naprawdę bardzo go polubiła.
- Zauważyłeś kiedyś, że masz ładne oczy? - zapytała. To dziwne, ona i komplementy. W życiu nie zdobyła się na powiedzenie czegoś takiego komukolwiek. Widać ludzie mają na nas ogromny wpływ.

Hunter

- Wiem, ja cały jestem ładny.- Wyszczerzył się jak głupi i przeczochrał sobie włosy. Zaczął się zastanawiać, jaki komplement mógłby powiedzieć dziewczynie. Nie mógł się zdecydować.

Gość

Zaśmiała się, rozbawiona uwagą chłopaka.
- Nie przeczę, mój drogi. - mruknęła z cichym śmiechem. Jakby tak dobrze się przypatrzeć, był nawet ładnej urody. Nawet w jej typie.

Hunter

- Masz cudny uśmiech.- Powiedział po chwili, całkiem zadowolony, że akurat się uśmiechnęła. W przeciwnym razie musiałby wymieniać to, co mu się w niej spodobało od początku do końca.