Górska dolina

Gość

- Szczerze to trochę... - powiedziała, - ale spoko...ciągle myślę o tym samym, muszę w końcu na chwilę się uspokoić - dodała.

Camille

Momentalnie wyprostowała się.
- Może w takim razie chcesz pobyć sama? - zapytała ostrożnie i położyła dłonie na kolanach, spoglądając na Blankę niezbyt pewnym wzrokiem. Z jednej strony przeszkadzać nie chciała, ale z drugiej czasem towarzystwo jest lepsze, więc właściwie nie wiedziała, co robić, nie.

Gość

- Zostań...przyda mi się rozmowa - powiedziała patrząc na nią. No cóż lepsze to niz siedzenie samej pod drzewem i gapienie się w dal. Może wyjdzie jej to na dobre? kto wie.

Camille

Skinęła głową i na powrót przyjęła poprzednią, bardziej wyluzowaną pozycję.
- Wiesz, może mogę ci pomóc. - zasugerowała lekko, nie chcąc zabrzmieć niegrzecznie. Właściwie jej życie było tak poplątane, że powinna sobie radzić z pomaganiem innym.

Gość

- Dzięki, ale muszę się z tym sama uporać...nikt nie ma tak zakręconego życia jak ja... - mruknęła i odetchnęła. - Długo tu już jesteś? - zapytała z lekkim uśmiechem.

Camille

- Dosyć. - wzruszyła ramionami, uśmiechając się do Blanki.
- Okej, rozumiem. Też mam nieźle namieszane w życiu, czasem po prostu tak jest. - stwierdziła, znowu patrząc gdzieś w dal, bo znowu się zamyśliła. Po chwili odkaszlnęła i wróciła na ziemię, rozglądając się.

Gość

- Oj zdziwiłabyś się.... - mruknęła. Coś nie ma ochoty na nic, czasem ma dziwne myśli, ale to chwilowe. Co ma tu robić? najchętniej to by się gdzieś zaszyła i nie wyszła.

Camille

Uniosła lekko brew. Miała wrażenie, że Blanka nie jest skora do rozmowy, ale wpadła na pewien pomysł, dzięki któremu może mogłyby zamienić parę słów.
- Jeżeli chcesz, mogę ci opowiedzieć o swoich problemach. Może umiałabyś mi pomóc. Zresztą ufam ludziom, nie tracę wiary w innych i myślę, że mogę powierzyć ci moje największe zmartwienia, chyba że dość ci twoich własnych. - odezwała się spokojnie swoim melodyjnym głosem, nie okazując przy tym żadnych szczególnym emocji.

Gość

Ten pomysł nawet niezły...moze też wygada jej się ze swoich problemów, chodź wątpi czy ktoś może jej pomóc. - Ok...chętnie posłucham - powiedziała z lekkim uśmiechem.

Camille

Skinęła głową.
- Okay. Wiodłam normalne życie. Pojawiłam się tu i poznałam pewnego faceta. Zakochałam się. Kilka razy próbował pokazać mi, co do mnie czuje, ale moja spostrzegawczość pozostawia wiele do życzenia. Dowiedziałam się, że spotykał się z jeszcze inną dziewczyną. Umawiał, nic więcej. Ale jednak. Niby jesteśmy razem, ale... kiedyś powiedział, że kocha nas obie i nie potrafi wybrać. Wciąż mam wrażenie, że spotyka się z nią potajemnie, że dalej ją kocha i myśli o niej, gdy jesteśmy razem. Wiem, brzmi głupio. Może i jestem zazdrosna, ale... - urwała, patrząc niepewnie na Blankę. Brzmiało trochę dziecinnie, ale była szczerze zazdrosna i jakoś nie potrafiła tego w sobie tłumić, musiała się kogoś poradzić. A najlepiej innej dziewczyny, która wie trochę o życiowych problemach.

Gość

Wysłuchała jej...no to też niezły problem - to jakiś dziwny facet... - mruknęła inaczej nie mogła tego skomentować. Spojrzała na nią, - porozmawiaj z nim szczerze - poradziła.

Camille

Westchnęła cicho.
- Tak, wiem. - mruknęła w odpowiedzi. Chociaż właściwie nie chciała tego robić. Bała się, że usłyszy to, czego najbardziej się obawiała, więc sama myśl o takiej rozmowie przerażała ją.
- Ale ja też jestem nie fair. - wbiła wzrok w ziemię.

Gość

Przyjrzała się dziewczynie, - to znaczy? - zapytała, od razu pomyślała że ma kogoś innego, ze zdradziła tego co kocha. Lecz czekała na jej odpowiedź.

Camille

Wiedziała dobrze, jak to zabrzmiało.
- Spotkałam dawnego przyjaciela. Całowaliśmy się. Nie to, żeby nie wiadomo co, ale... Boję się, że jeżeli mu cokolwiek powiem, stracę najlepszego kumpla. Zresztą kiedyś go kochałam, a to nigdy nie dogasa. - wytłumaczyła cicho, patrząc na czubki swoich adidasów.

Gość

- Wiem coś o tym... - powiedziała no tak przypomniała sobie sytuacje z Mike'm chodź się z nim rozstała czuje coś do niego, a do tego Garrus gdzieś zniknął i co ma teraz robić? Proste znaleźć sobie kogoś, tylko kto z nią będzie chciał być...