Górska dolina

Alice

Kiedyś... powiedziała ze smutkiem. Odżyły wspomienia. Tak, to nadal bolało..

Gość

Ups... przepraszam, nie wiedziała, że to sprawia ci przykrość, ale słyszałam, że podoba ci się niejaki Garrus.

Alice

Nie, spoko, skąd miałaś o tym wiedzieć? powiedziała z uśmiechem. Tak szybko się wieści rozchodzą? No tak, Garrus mi się podoba, ale nie wiem czy coś z tego bedzie. powiedziała zgodnie z prawdą.

Gość

No może... tylko pamiętaj, żeby nie okazywać mu tego, że go bardzo lubisz - uśmiechnela się szeroko.

Alice

Faknt. uśmiechnęła się. Wiesz co.. jak już poruszyłaś ten temat to mam pytanie. Walczyłabyś ze wszystkich sił o kogoś, kogo kochałaś, ale on wyjechał i urwał wam się kontakt czy odpuściłabyś? zapytała Alice patrząc na Emily.

Gość

Po długim namyśle odpowiedziała - Trudne pytanie. Chyba nie, bo to w końcu chłopak ma się starać o dziewczynę. To on powinien się starać utrzymywać kontakt. Ja tak przynajmniej myślę.

Alice

Dzięki. powiedziała. Już nie miała wątpliwości co do Davida. Rzuciła pytanie Co sądzisz o Garrusie? uśmiechnęła się.

Gość

- Nie miałam okazji go poznać. Widziałam go z daleka i moge stwierdzić : fuuj! - roześmiała się.

Alice

Cóż... mnie się tam podoba. Ale nie wiem czy mówi serio czy kłamie. Bo jakaś laska mnie się ostatnio czepiła, że podrywam jej chłopaka. A on twierdzi, że nie ma żadnej. Które z nich kłamie? zapytała sama siebie.

Gość

Jak na oko to ona kłamie bo jak on mówi, że nie ma to gdyby miał dziewczynę mógłby ją urazić, chyba... - poradziła

Alice

Ja już nic nie wiem. Zawsze mam takie głupie szczęscie. Nic tu nie ma sensu. rzekła trochę zdołowana.

Gość

Ciesz się z życia a nie marudzisz - nic lepszego jej do głowy nie przyszło.

Alice

No dobra, wiadomo, że i tak faceci to świnie. Jak nie ten to inny. zaśmiała się. Porzuci troski bo nie ma czym się martwić. Jak nie ten to inny. Skoro chce być taki głupi i nie chce z nią być to niech wie co traci!

Gość

- Gdybym ja spotkała jakiegoś było by fajnie - rozmarzyła się. W końcu z dnia na dzień starzała się.

Alice

Westchnęła. Przypomniała sobie o Davidzie i całym czasie spędzonym z nim. Niekontrolowanie się uśmiechnęła. Nagle tę chwilę przerwał telefon. Odebrała. Chwilę pogadała i odłożyła telefon z promiennym uśmiechem. Wiesz co się stało? Mój partner taneczny jeszcze z rodzinnej miejscowości stwierdził, że fakt, już nasza para nie ma przyszłości tanecznej za długiej, ale żeby wycisnąć ją do końca póki jesteśmy zarejestrowani razem w towarzystwie tanecznym i zabiera mnie na największy turniej w kraju! Jeśli staniemy na pudle to zdobędziemy wyższą klasę taneczną i możemy już rozdzielić swoje drogi. Ale mam problem. Musze jechać, już, natychmiast. Nie obrazisz się jeśli Cię opuszcze? zapytała Emily.